Jeżeli oboje z rodziców moczyło się w dzieciństwie, to ryzyko moczenia u dziecka wynosi 77%, jeśli jeden - to około 43%. W przypadku 15% dzieci wywiad jest ujemny, czyli żadne z rodziców nie miało nocnego moczenia.
- Moczenie nocne to częsty problem u dzieci powyżej piątego roku życia. Czy to objaw infekcji lub wad budowy układu moczowego, czy problem leży głębiej, w psychice dziecka?
Dr Aleksandra Sikora-Sporek - Zanim rodzic z dzieckiem zgłosi się do psychiatry, powinien wykluczyć takie zaburzenia jak: infekcje układu moczowego, nieprawidłowości anatomiczne, padaczkę, cukrzycę. Po wykluczeniu ich należy zgłosić się psychologa. Jeśli leczenie nie będzie skuteczne, wówczas należy udać się do psychiatry.
- Jakie sytuacje stresogenne mogą prowadzić do moczenia nocnego?
Dr Aleksandra Sikora-Sporek - Sytuacje, w których dziecko nie czuje się bezpiecznie. Dziecko może być ofiarą prześladowań, np. w przedszkolu doznawać przykrości od innych dzieci, wówczas może reagować takimi objawami.
- Dlaczego niektóre dzieci świetnie sobie z nimi radzą, a inne nie i pojawia się moczenie w nocy?
- Dlaczego niektóre dzieci świetnie sobie z nimi radzą, a inne nie i pojawia się moczenie w nocy?
Dr Aleksandra Sikora-Sporek - Etiologia tego zaburzenia jest wieloczynnikowa. Należy brać pod uwagę inne czynniki - dzieci rodziców, którzy sami się moczyli. One mają 2- 6-krotnie większą możliwość zaburzeń.
- Często zgłaszają się do Pani rodziny, w których dziecko ma problem z moczeniem nocnym?
Dr Aleksandra Sikora-Sporek - To jeden z częstszych problemów, z jakim rodzice się zgłaszają. Dane epidemiologiczne mówią, że to schorzenie dotyka 7% chłopców w wieku 5 lat oraz 3% dziewczynek. Wraz z wiekiem ilość się zmniejsza - u 10-latków dotyczy 3% chłopców i 2% dziewczynek, u 18-latków - 1% populacji. Tzn. moczenie dzienne częściej dotyczy dziewczynek, nocne - chłopców.
- Zmoczone łóżko to ogromny stres dla tak małego dziecka. Jak rodzic powinien reagować i kiedy musi zgłosić się do lekarza?
Dr Aleksandra Sikora-Sporek - Na pewno nie wolno dziecka karać i wyśmiewać. Dobrą metodą jest wdrożenie kalendarzyka nocy suchych i mokrych i nagradzać za noce suche. Dzieci, które głęboko śpią należy wybudzać. Jeżeli wiemy, w jakich porach nocnych dziecko moczy się, należy ustawić budzik wcześniej i obudzić dziecko. W miarę trwania takiego treningu ilość budzeń zmniejsza się, aż w końcu w ogóle nie jest potrzebna, gdyż dziecko samo będzie się wybudzało.
- Jak leczy się stany lękowe u dzieci?
Dr Aleksandra Sikora-Sporek - Podstawą leczenia jest terapia, a w razie nieskuteczności dołączenie do tego farmakoterapii.