Głos ocalałych: „Ta wystawa dokumentuje nasze losy”
„Otwarcie nowej ekspozycji w Muzeum Auschwitz to ważny moment, zarówno w historii tego miejsca, jak i w dziele przekazywania pamięci kolejnym pokoleniom. To chwila, w której tragiczne losy ofiar niemieckiej okupacji zyskują nowy wymiar obecności i zrozumienia we współczesnym świecie. Pamięć o tych wydarzeniach nie może zostać zatracona. Wystawa (…) stanowi głęboko poruszające upamiętnienie osób więzionych, poniżanych, pozbawionych godności, a także życia w imię nazistowskiego terroru i ludobójczej ideologii. To miejsce (…) przede wszystkim niesie przesłanie: wolność, godność i prawa człowieka nigdy nie są dane raz na zawsze. Musimy nieustannie ich strzec” – napisała w liście minister kultury Marta Cienkowska.
Zdaniem byłego więźnia Auschwitz Bogdana Bartnikowskiego, który wraz z czterema innymi ocalałymi uczestniczył w otwarciu, wystawa ma ogromną wagę, gdyż opowiada o historii Polaków w obozie.
– Bardzo ważne dla mnie jest to, że mówi o początkach tego (…) obozu, który istniał od 1940 roku. (…) Historia Holokaustu to jest niewyobrażalny dramat, ale przecież Holokaust zaczął się dwa lata później. Od 1940 roku w tym obozie byli mordowani Polacy, wyłącznie Polacy. (…) Ta wystawa dokumentuje nasze losy – powiedział.
Dyrektor muzeum: wprowadzenie do doświadczenia pamięci
Dyrektor Muzeum Auschwitz Piotr Cywiński podkreślił, że ekspozycja jest rodzajem wstępu, wprowadzenia do generalnego doświadczenia miejsca pamięci.
- Ma uporządkować niektóre kwestie, przekazać fundamentalną wiedzę. (…) W zasadzie to są dwie wystawy w jednej. Pierwsza część opowiada o zagadnieniu Polska-Auschwitz, a druga - Ziemia Oświęcimska-Auschwitz, co jest (…) nadal mało znaną kartą historii, choć bardzo bogatą w różne wydarzenia – powiedział.
Autor scenariusza ekspozycji, szef centrum badań w muzeum dr Piotr Setkiewicz wskazał, że nie ma ona mówić o całości problematyki, a raczej ma kierować się w stronę tych zagadnień, które są dla doświadczeń polskich wyjątkowe.
Nowa, stała wystawa
Ekspozycja, ascetyczna w formie i nowoczesna w sposobie przekazu, powstała na dwóch kondygnacjach poobozowego bloku 15, który wcześniej został poddany remontowi konserwatorskiemu.
Na parterze rozpoczyna ją część w jasnej tonacji, która przybliża życie przedwojennej Rzeczypospolitej. Użyte zostały tu między innymi amatorskie filmy z kolekcji Benjamina Gasula, który podróżował po Europie w 1939 roku. Część od wybuchu wojny jest ciemna, niemal czarna. Zwiedzający poznają w syntetycznej formie wydarzenia związane z napaścią Niemiec i ich sowieckiego sojusznika.