14 maja 2018 roku przypada dziewięćdziesiąta rocznica urodzin Władysława Hasiora, jednego z najważniejszych polskich artystów powojennych. Spadkobiercą i opiekunem spuścizny twórcy jest Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem. Jego Galeria, która jest jednym z niewielu takich obiektów na świecie, mieści zbiór, na który składają się asamblaże, rzeźby wyrwane z ziemi, rysunki, projekty pomników i setki dokumentów oraz ponad 20 000 slajdów.
Władysław Hasior urodził się 14 maja 1928 roku w Nowym Sączu. W 1947 r. rozpoczął naukę w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem pod kierunkiem Antoniego Kenara. Po ukończeniu szkoły podjął studia w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Artysta zajmował się wówczas nie tylko zgłębianiem tajników rzeźby, ale również sportem. W archiwum w Galerii Władysława Hasiora zachowały się pamiętniki artysty z czasów studenckich, rejestrujące przede wszystkim postępy w treningach sportowych – biegach. Stąd też w tym roku – 3 czerwca – po raz pierwszy Muzeum Tatrzańskie wraz z MOSIR organizuje I Bieg Hasiora (...)
Już w 1957 r. Hasior rozpoczął pracę pedagogiczną w zakopiańskiej szkole plastycznej. Prawdopodobnie wówczas powstały pierwsze asamblaże „Wdowa”, „Czarownik”, „Męka Pańska” - pisze kuratorka galerii Władysława Hasiora Julita Dembowska. Dwa lata później wraz z uczniami zrealizował swój pierwszy pomnik Ratownikom Górskim. Wkrótce po tym otrzymał stypendium francuskiego Ministerstwa Kultury i wyruszył w podróż, której celem była pracownia Ossipa Zadkina w Paryżu. Przy okazji udało mu się zwiedzić interesujące go miejsca na mapie Europy. Swoje wrażenia zapisywał w dzienniku, który został wydany w latach osiemdziesiątych XX wieku (...)
W latach sześćdziesiątych przyszły też kolejne realizacje plenerowe – pomniki oraz wystawy w kraju i za granicą. Hasior angażował się w działalność edukacyjną oraz kulturalną.
Wraz z końcem lat 70. rozpoczyna się proces pozyskania budynku leżakowni Sanatorium Warszawianka w Zakopanem na potrzeby ekspozycji, mieszkania i pracowni artysty. Wówczas w interesie Władysława Hasiora wypowiadał się nie tylko dyrektor Muzeum Tatrzańskiego Tadeusz Szczepanek, ale także członkowie zakopiańskiej Solidarności, czego dowody można odnaleźć w archiwum Galerii - pisze Dembowska. Przedsięwzięcie zakończyło się powodzeniem dopiero po 6 latach, zaś samo otwarcie Galerii, funkcjonującej pod egidą Muzeum Tatrzańskiego do dnia dzisiejszego, nastąpiło w lutym 1985 roku. Był to z pewnością przełomowy moment zarówno w karierze jak też i w życiu Hasiora. Moment, który został okupiony wykluczeniem i zerwaniem niektórych przyjaźni. Najważniejsza dla Hasiora była jednak sztuka i poczucie, że pracując jako artysta pełni służbę społeczną, stąd też musi zagwarantować przetrwanie dla swoich prac.
Artysta zmarł 14 lipca 1999 roku. Pochowany został na zakopianskim cmentarzu dla zasłużonych na Pęksowym Brzyzku. Na nagrobku znajduje się rzeźba autorstwa innego zakopianskiego twórcy malarza, rzeźbiarza i rysownika Karola Gąsienicy Szostaka
Na wniosek Muzeum Tatrzańskiego rok 2018 został ogłoszony przez Radę Miasta Zakopanego ROKIEM HASIORA. Muzeum zplanowało wystawy, działania z artystami, konferencję popularno-naukową, nowe wydawnictwa, a także aktywność fizyczną – I Bieg Hasiora. Zapisy już trwają więcej : http://muzeumtatrzanskie.pl/bieg-hasiora/
bp/pap/ mat.prasowe MT/ jdruzynska