Burak ma mnóstwo fantastycznych wartości odżywczych i jest też niskokaloryczny, prawda?
Burak ćwikłowy, bo też trzeba wspomnieć, że mamy jeszcze buraka cukrowego, pastewnego i tego chyba mniej popularnego w naszym kraju, czyli boćwina, która uprawiana jest zdecydowanie ze względu na liście, które się wykorzystuje w przemyśle spożywczym. Wracając do tego buraka ćwikłowego, faktycznie jest to surowiec, który jest dostępny przez cały rok. Jest tani, łatwy w uprawie i bogaty w szereg związków, które mają bardzo pozytywny wpływ na nasze organizmy. Trzeba by zacząć od tego właśnie, że jest niskokaloryczny. W 100 g burak dostarcza średnio 43 kcal i surowy ma niski indeks glikemiczny, czyli zdecydowanie można go spożywać w przypadku problemów z poziomem glukozy we krwi insulinoopornością i tego typu schorzeniami.
Rzadko go jemy na surowo. Przyznaję się, że zawsze w obróbce termicznej. W ogóle nie przyszło mi do głowy, żeby zrobić sałatkę z surowego buraka.
Wydaje się, że tutaj konsumenci zdecydowanie gdzieś zmieniają swoje upodobania i ten burak troszeczkę jest odczarowany. Jest mnóstwo aktualnie przepisów na różne możliwości wykorzystania tego surowca, takich ciekawszych i też myślę zachęcających dla dzieci, dla młodzieży.
Dlaczego warto po te przepisy sięgnąć, bo burak ma znaczenie choćby w profilaktyce niedokrwistości, ale uwaga nie należy ograniczać się tylko do buraków.
Faktycznie burak charakteryzuje się właściwościami krwiotwórczymi, ponieważ zawiera dość duże ilości, jak na surowce roślinne, żelaza poniżej 2 g na 100 g buraków. Zawiera w kwasach organicznych bardzo ważny, jeśli chodzi o krwiotwórcze właściwości, kwas foliowy, zawiera witaminę C. Trzeba pamiętać, że w profilaktyce zalecane są buraki, natomiast nie w leczeniu. Tutaj już trzeba udać się do lekarza i pamiętać, że są leki. Też trzeba pamiętać, że jak w większości, jak nie we wszystkich surowcach powodzenia roślinnego żelazo, które jest w buraku, jest w formie niehemowej, to znaczy, że jest zdecydowanie mniej przyswajalne niż żelazo, które dostarczamy wraz z pokarmem mięsnym. To też nie znaczy, że ono nie jest nam potrzebne, bo jakby bilans i ten tak zwany złoty środek powinien być tutaj zachowany zarówno w formie niehemowej jak i hemowej żelaza w trakcie spożywania różnych posiłków.
(cała rozmowa do posłuchania)