W akcji uczestniczy około 60 osób po stronie polskiej. To nie tylko przyrodnicy, ale także pracownicy biurowi parku. Jak wyjaśnia Paulina Kołodziejska z TPN, do sprawnej organizacji liczenia potrzeba wielu ludzi, którzy jednocześnie obsadzą liczne rejony obserwacyjne w całych Tatrach. Zadaniem rachmistrzów jest nie tylko liczenie kozic, lecz także określenie ich płci, wieku i liczby młodych, co pozwala ocenić kondycję populacji.
W teren po słowackiej stronie gór wyruszyli z kolei pracownicy Tatrzańskiego i Pienińskiego Parku Narodowego, członkowie Słowackiego Związku Ochrony Przyrody i Krajobrazu, przedstawiciele leśnictw oraz liczni wolontariusze.
Od trzech lat akcja liczenia kozic po raz pierwszy odbywa się z wykorzystaniem specjalnej aplikacji terenowej. Wcześniej obserwatorzy zapisywali wyniki ręcznie – na papierowych arkuszach i mapach. Nowa aplikacja jest cyfrowym odpowiednikiem dawnego arkusza rachunkowego i części mapowej, umożliwiając szybkie i dokładne nanoszenie danych. Punkt, w którym rachmistrzowie zaobserwowali kozice, jest od razu dodawany do mapy, a do każdego wpisu można dołączyć zdjęcie z danego miejsca. Nawet w przypadku braku zasięgu dane są lokalnie rejestrowane i synchronizowane później. W efekcie podsumowanie wyników, które dawniej zajmowało kilka dni, obecnie jest dostępne już po kilku godzinach.
Liczenie prowadzone jest równolegle po obu stronach granicy – w Polsce i na Słowacji – co umożliwia uzyskanie pełnego obrazu liczebności kozicy tatrzańskiej w całym paśmie, niezależnie od granic państwowych. Akcja odbywa się dwa razy w roku. Jesienne liczenie daje informacje o ogólnej liczbie zwierząt, natomiast wiosenne pozwala ocenić przyrost młodej generacji.
Podczas tegorocznego wiosennego liczenia, przeprowadzonego w czerwcu, w całych Tatrach naliczono 740 kozic. To jeden z niższych wyników w ostatnich latach. Dla porównania, w analogicznym okresie 2015 r. populacja wynosiła 1107 osobników. Mimo spadków notowanych po 2018 r. przyrodnicy oceniają, że liczebność kozic jest względnie stabilna.
Liczenie kozic w Tatrach organizowane jest nieprzerwanie od 1954 r. a wspólnie z TANAP-em od 1957 r. To najstarszy przykład transgranicznego monitoringu przyrodniczego w Europie. Dane zebrane podczas takich akcji są kluczowe dla ochrony endemicznego gatunku – kozicy tatrzańskiej – symbolu wysokogórskiej przyrody Tatr i symbolu obu parków narodowych.