Tata Agnieszki, czyli Andrzej Zaucha

Paulina Bisztyga
Dzisiaj 12:38 ( Edytowany Dzisiaj 13:18 )

Od 34 lat nie ma go z nami. Andrzej Zaucha – wokalista, którego dyskografia daleko wykracza poza dorobek jednego artysty, a możliwości wokalne i lekkość śpiewania, czynią z niego artystę niepowtarzalnego.

Z archiwum córki Andrzeja Zauchy

Znamy go z Dżambli, musicalu Szalona lokomotywa, występów na festiwalu w Opolu, gdzie wyśpiewał hity lat 80. i 90. „Czarny alibaba”, „Byłaś serca biciem”, „C’est la vie” czy „Siódmy rok” to już kanon polskiej piosenki.

Cały czas żywy w swojej muzyce. Inspirujący i obecny, tak samo jak tragiczna śmierć, która do dziś rozgrzewa polską blogosferę z gatunku true crime. Postanowiłam jednak oddać głos osobie, która znała go najlepiej z nas wszystkich. Agnieszka Zaucha – córka, artystka sztuk plastycznych, od 20 lat zajmująca się tatuażem artystycznym – opowiada o ojcu. Rozmowa miała dotyczyć muzyki Zauchy, ale moja propozycja została skwitowana bardzo przytomnym pytaniem „Czy wiesz co Twój tata robił w pracy 30 lat temu?”. Obiecała jednak poszperać w pamięci, chociaż rozmowa przeniosła się daleko poza scenę. Do ciepłej kuchni przy ul. Kasprowicza. Było o Zausze – człowieku i kumplu i Elżbiecie – żonie, mamie, o nieumiejętności mówienia źle o innych, o słynnej beretce z cekinami, ciemnych okularach i kajakach. Nie mogło też zabraknąć opowieści o Zaucha Fest, który w tym roku miał pierwszą edycję.

Agnieszka Zaucha na tle zdjęć z rodzicami

Z prywatnego archiwum Agnieszki Zauchy - na tle zdjęcia z rodzicami

Specjalna audycja poświęcona twórczości artysty Tata Agnieszki, czyli Andrzej Zaucha, do wysłuchania na antenie Radia Kraków, 1 listopada o godzinie 9:07.

Posłuchaj audycji

Paulina Bisztyga: No i jak Agnieszko, pogrzebałaś w pamięci? Przypomniałaś sobie jakieś melodie, które ojciec śpiewał w domu?

Agnieszka Zaucha: Trochę pogrzebałam. Zawsze mnie pytali wszyscy, czy ojciec śpiewa przy goleniu, więc nie śpiewał. Jeżeli śpiewał, to była taka śmieszna piosenka, powiedzmy wprawka operowa „Mija, mija, mija, mija, u kolegi talent mija, za to u mnie się rozwija”. Ojciec się śmiał z tego śpiewania przy goleniu, bo to jest taki stereotyp, że piosenkarz na pewno musi śpiewać przy goleniu.

Którą płytę ojca, piosenkę najbardziej lubisz i dlaczego?

Mam dwie ulubione. Jedna to płyta Dżambli Wołanie o słońce nad światem, a druga to Andrzej Zaucha z 1989, stworzona z panem Pieregorólką.

Tym słynnym Pieregorólką, który żywiołowo dyrygował podczas festiwali opolskich?

Możliwe, tak dokładnie nie pamiętam, kto tam w Opolu dowodził, natomiast rzeczywiście jest rewelacyjna i wiem, że to jest taka płyta, jaką ojciec naprawdę chciał nagrać.

A jaką chciał nagrać?

No taką właśnie. Ona jest w ogóle śmieszna, bo tam są dwie strony chyba tej płyty i, o ile dobrze pamiętam, że część utworów jest po polsku, część po angielsku. To są takie rzeczy, gdzieś tam zahaczające o jazz, blues, o muzykę amerykańską, czyli to, co ojciec najbardziej lubił. Jest niestety mało znana, a ja bardzo bym chciała, żeby ją można było jakoś przybliżyć bardziej fanom.

A jak odbierałaś, jako dziewczynka, twórczość ojca? Z perspektywy takiej właśnie dziewuszki małej, jak się z tym czułaś? Ojciec był znany, dawał autografy.

To były takie czasy, że ta przepaść między artystą a publicznością czy zwykłym człowiekiem wcale nie była taka wielka. Wtedy nie było celebrytów. Może i byli tak znani artyści, że rzeczywiście musieli przemykać kanałami przez miasto, ale ojciec raczej nie miał aż tak. Ludzie go pozdrawiali, witali się z nim, coś tam do niego mówili, ale nie było to aż tak intensywne, żeby przeszkadzało w życiu.

Nie był oddzielony murem, prawda?

Nie.

Ale przecież ty występowałaś w teledysku ojca jako dziewczynka!

No występowałam, niestety tak.

Nie lubiłaś tego?

Ja w ogóle niespecjalnie lubię te utwory, które gdzieś tam mnie dotyczą. „Baw się lalkami” czy „Córuni pod poduszkę” są skierowane bezpośrednio do mnie. Niespecjalnie mi to wtedy pasowało, zwłaszcza, że byłam w takim wieku, miałam chyba 11 czy 12 lat, kiedy dziewczynki nie są już malutkimi dziewczynkami. Zaczyna się rozwój, myślę też emocjonalny.

Już się separują.

Trochę tak, wszystko zaczyna się zmieniać. Dla mnie to był straszny obciach.

Czy tata próbował Cię jakoś muzycznie nastrajać, edukować, wpływać na Twój gust, kiedy byłaś zbuntowaną nastolatką? Chodziłaś do plastyka, miałaś swój świat i pewnie słuchałaś Bandoga, czyli muzyki, która była daleka od gustu ojca?

Bandoga to później. U nas akurat była taka śmieszna sytuacja, że ja akurat bardzo lubiłam tę muzykę, którą lubił ojciec. Jestem wychowana na Elli Fitzgerald, Earth, Wind & Fire, Louisie Armstrongu i muzyce amerykańskiej lat 70. Cały czas to było w domu. I to mi się podobało. Edukacja muzyczna więc wyszła tak naturalnie. Po prostu znam to, co słyszałam w domu.

Wiem, że ojciec nie wtajemniczał Cię w arkana zawodu, te życia były oddzielone, ale może zabierał Cię na jakieś imprezy muzyczne?

Jak byłam całkiem mała, to tak rzeczywiście nawet śpiewałam z nim chyba na Famie. To była scena na zewnątrz i utwór, który ja strasznie lubiłam wtedy. Tam jest taki tekst, że „Konik szachowy nie biega na wprost”.

Tata mnie wtedy wciągnął na scenę. Nie wiem, ile mogłam mieć lat? Sześć? Chyba jeszcze do szkoły nie chodziłam i śpiewałam z nim na scenie i tańcowałam. Bardzo mi to pasowało.

Jakim Zaucha był kumplem? Jaki był dla innych?

Był człowiekiem dowcipnym, towarzyskim i jak złapał z kimś wspólny vibe to świetnie się bawili.

Wiem, że nie znosił mówić o ludziach źle?

Tak, dlatego miał problem w konkursie Śpiewać każdy może. To był nasz lokalny talent show, który odbywał się w Klubie pod Jaszczurami. Tata wszystkim mówił bardzo miłe rzeczy. Nawet jak ktoś śpiewał fatalnie to miał taką formułkę „Super, ale musisz jeszcze popracować. Poćwicz”. Starał się szukać pozytywnych stron, nie wytykać słabszych.

I tutaj przykład tego niemówienia o ludziach źle i zarazem piękna, pouczająca anegdota. Nazwisk nie używamy, ponieważ ten pan jeszcze żyje, ale jeśli Zaucha z kogokolwiek śmieszkował, to była to jedna z tych osób?

Może nie tak, że śmieszkował. Była taka sytuacja, że ktoś w wywiadzie wprost go zapytał, czy jest jakiś polski artysta, który mu niespecjalnie pasuje? Myślę, że ojciec tak poszukał, poszukał w głowie i mu się tam ktoś rzucił, jakby nie do końca z jego gustem kompatybilny, ale nagle stwierdził, że „Nie, przepraszam, ale nie odpowiem na to pytanie”. Parę tygodni później był wywiad z tym artystą, którego ojciec miał na myśli. Zapytano go o to „Kto jest jego ulubionym artystą? Powiedział, że Andrzej Zaucha.

Tata był bardzo szczęśliwy, że podjął taką decyzję. Naprawdę nie znosił sprawiać ludziom przykrości.

Źródło: opracowanie własne

Autor:

Paulina Bisztyga

Opracowanie:

Ewelina Kołpak

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Najnowsze

Skontaktuj się z Radiem Kraków - czekamy na opinie naszych Słuchaczy

Pod każdym materiałem na naszej stronie dostępny jest przycisk, dzięki któremu możecie Państwo wysyłać maile z opiniami. Wszystkie będą skrupulatnie czytane i nie pozostaną bez reakcji.

Opinie można wysyłać też bezpośrednio na adres [email protected]

Zapraszamy również do kontaktu z nami poprzez SMS - 4080, telefonicznie (12 200 33 33 – antena,12 630 60 00 – recepcja), a także na nasz profil na Facebooku oraz Twitterze

Kultura

Sport

Muzyka

Audycje

Podcasty

Kontakt

Ramówka

Studia nagraniowe

Tata Agnieszki, czyli Andrzej Zaucha

Komentarze (0)

Dodaj komentarz

Najnowsze

Dywaniki samochodowe na okres jesienno-zimowy – wybór najlepszych modeli i konserwacja w trudnych warunkach

Koncert Memento vitae, czyli spotkanie żywych i umarłych

„Wyspiański - Sceny z życia artysty” - w Radiu Kraków premiera serialu teatralnego w reżyserii Doroty Segdy

Krakowianie na ten dzień czekali niemal pół roku. Tramwaje wracają na most Grunwaldzki

Zakończyły się utrudnienia po wypadku na A4

Marketing, który dowozi wyniki - digitalk.pl

Stradom House: Luksusowy Hotel w Sercu Krakowa – Historia, Nowoczesność i Niezapomniane Doświadczenia

"Trener to wychowawca, przykład, przyjaciel". Jak sport ratuje życie?

Jest akt oskarżenia ws. byłej wiceprezydent Krakowa i innych urzędników

"Królewski dwór Jagiellonów. Jeden dzień z życia dworu", czyli muzyka polskiego Złotego Wieku w ramach cyklu Musica Ars Amanda - 6 i 7 listopada 2025

Lekarze na celowniku. Prof. Matyja o pomyśle limitów płac i kryzysie finansowania zdrowia

Tarnowianie zatańczyli poloneza na Rynku w rocznicę odzyskania niepodległości. WIDEO

Skontaktuj się z Radiem Kraków - czekamy na opinie naszych Słuchaczy

Tata Agnieszki, czyli Andrzej Zaucha

Komentarze (0)

Dodaj komentarz

Najnowsze

Dywaniki samochodowe na okres jesienno-zimowy – wybór najlepszych modeli i konserwacja w trudnych warunkach

Koncert Memento vitae, czyli spotkanie żywych i umarłych

„Wyspiański - Sceny z życia artysty” - w Radiu Kraków premiera serialu teatralnego w reżyserii Doroty Segdy

Krakowianie na ten dzień czekali niemal pół roku. Tramwaje wracają na most Grunwaldzki

Zakończyły się utrudnienia po wypadku na A4

Marketing, który dowozi wyniki - digitalk.pl

Stradom House: Luksusowy Hotel w Sercu Krakowa – Historia, Nowoczesność i Niezapomniane Doświadczenia

"Trener to wychowawca, przykład, przyjaciel". Jak sport ratuje życie?

Jest akt oskarżenia ws. byłej wiceprezydent Krakowa i innych urzędników

"Królewski dwór Jagiellonów. Jeden dzień z życia dworu", czyli muzyka polskiego Złotego Wieku w ramach cyklu Musica Ars Amanda - 6 i 7 listopada 2025

Lekarze na celowniku. Prof. Matyja o pomyśle limitów płac i kryzysie finansowania zdrowia

Tarnowianie zatańczyli poloneza na Rynku w rocznicę odzyskania niepodległości. WIDEO

Kontakt

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Wyślij opinię