Emanuel Elbinger w okresie przedwojennym, mieszkał wraz z rodziną w Nowym Brzesku, gdzie jego ojciec prowadził sklep bławatny. Podczas okupacji doświadczył upokorzeń, jakie okrutny czas wojenny mógł przynieść Żydowi. Po wojnie inwigilowany w związku z jego licznymi kontaktami zagranicznymi. W czasie okupacji stracił najmłodszą siostrę zamordowaną przez Niemców podczas zbiorowej egzekucji w 1942 r. w Charsznicy koło Miechowa oraz matkę, która zginęła w niewyjaśnionych okolicznościach w 1944 r., najprawdopodobniej z rąk polskich bandytów. Przez cały okres wojny ukrywał się we wsi Strzęgoborzyce u polskich chłopów. Po wojnie skończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie i podjął pracę w przemyśle. W wyniku czystek antysemickich w 1968 r. w PRL został usunięty z pracy.