Serduszka okazałe są łatwe w uprawie, wolne od chorób, a szkodniki jej nie atakują. Preferują lekko zacienione stanowiska, osłonięte od wiatru i zaciszne. Są świetnymi roślinami na rabaty naturalistyczne, pod koronami drzew lub wyższych krzewów. Najbardziej lubią ziemię wilgotną i próchniczną o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie pH. Roślina jest całkowicie mrozoodporna, ale bywa że mogą je uszkadzać majowe przymrozki, kiedy liście i łodygi podrosły podczas ciepłej pogody w kwietniu. W jednym miejscu mogą rosnąć nawet przez kilkadziesiąt lat, bo tworzą silny i głęboki system korzeniowy.

Warto wiedzieć, że gdy zdecydujemy się posadzić serduszkę w eksponowanym miejscu to po przekwitnięciu ona całkowicie znika z powierzchni, bo nie tylko kwiaty ale i liście po kwitnieniu zamierają i opadają. Nie znaczy to jednak, że roślina obumiera – pojawi się znowu w następnym sezonie, ale warto zaznaczyć jej miejsce patykiem, by nie usiłować posadzić latem czy jesienią czegoś w to niby puste miejsce, przy okazji uszkadzając grube, kruche i mięsiste korzenie.

Można ją rozmnażać przez wysiew nasion lub podział kęp. Wysiew wykonujemy na jesieni bądź zimą, ponieważ nasiona serduszek potrzebują przejść okres chłodu, aby prawidłowo się rozwijać. Podział kęp lub pobieranie i sadzenie sadzonek korzeniowych najlepiej wykonać na przedwiośniu lub wczesną wiosną (najlepiej od lutego do kwietnia).

Serduszka jest dość delikatną rośliną, więc sadzimy ją w towarzystwie mało ekspansywnych bylin, ale takich które latem zasłonią puste miejsce, kiedy serduszkowe liście znikną. Świetnie nadaje się na półcieniste rabaty razem z tawułkami, parzydłem, brunnerami, funkiami, orlikami, języcznikami czy hakonechloą.

Oprócz serduszek okazałych jest jeszcze kilka innych gatunków serduszek, pochodzących z Ameryki Północnej, równie łatwych w uprawie i wartych zainteresowania, choć traktowanych jako kolekcjonerskie. Są to np. dorastające do 40 cm serduszka wspaniałe (Dicentra eximia), o pierzastych liściach, które nie zamierają po kwitnieniu lub serduszka piękne (Dicentra formosa), rozrastające się za pomocą kłączy, kwitnące aż do początku lata.