„Pozytywna energia” w służbie propagandy. Jak Rosja rozgrywa krakowski Rynek

Rosyjska propaganda zmienia języka. Ci, którzy organizują na Rynku Głównym potańcówki zagłuszające demonstracje solidarności z Ukrainą, nie krzyczą już „won do siebie”, ale mówią o „dobrych wibracjach”. Ten nowy język protestu jest bardziej subtelny i skuteczniejszy – pozwala wciągnąć przypadkowych przechodniów, którzy nie wiedzą, że stają się częścią akcji przeciwko Ukrainie. O tym rozmawialiśmy na antenie Radia Kraków z prof. Konradem Pędziwiatrem.

Zdjęcie ilustracyjne/ Fot. Pexels.

Codzienne potańcówki na Rynku w Krakowie są częścią akcji mającej zagłuszyć ukraińskie demonstracje solidarnościowe.
Sympatia wobec Ukraińców gwałtownie spada – z 51% do 30% w ciągu roku – a niechęć rośnie, co sprzyja takim inicjatywom.
Organizatorzy zmienili taktykę: zamiast agresji – muzyka i taniec, które mają odwracać uwagę i neutralizować empatię.
Profesor Pędziwiatr apeluje o edukację społeczną i przeciwdziałanie dezinformacji, która żeruje na zmęczeniu wojną.
Za niektórymi akcjami mogą stać środowiska inspirowane przez Rosję, wykorzystujące „pozytywną energię” do rozbijania solidarności z Ukrainą.

Posłuchaj rozmowy Patryka Kubiaka z prof. Konradem Pędziwiatrem.

Zabawa, która ma zagłuszyć wojnę

Na Rynku Głównym w Krakowie od kilku miesięcy odbywają się codzienne potańcówki, sprawę opisuje "Gazeta Wyborcza". Organizatorzy twierdzą, że ich celem jest „pokazanie, że w Krakowie nie ma wojny” i że „przynoszą pozytywną energię”. W rzeczywistości jednak – jak tłumaczy prof. Konrad Pędziwiatr, socjolog i ekspert ds. migracji z Uniwersytetu Ekonomicznego – ich prawdziwym celem jest zagłuszanie ukraińskich akcji solidarnościowych przypominających o trwającym konflikcie. To nie niewinna zabawa, lecz działanie o charakterze symbolicznym i politycznym.

Inicjatywa ta ma nade wszystko zagłuszyć te ciche akty solidarności i przypominanie o tym, że wojna cały czas trwa. (…) Wpisuje się w szerszy kontekst upolityczniania obecności Ukraińców, zmęczenia pomaganiem i wykorzystywania tego w celach politycznych.

- mówi profesor.

Nasi ukraińscy sąsiedzi, nasze nacjonalistyczne demony

Pędziwiatr przywołuje dane CBOS pokazujące, jak gwałtownie zmieniły się postawy Polaków wobec Ukraińców. W 2023 roku aż 51% badanych deklarowało sympatię – rekordowy poziom. W 2024 roku wskaźnik ten spadł do 30%, a odsetek osób wyrażających niechęć wzrósł z 17 do 38%.
Pędziwiatr interpretuje ten zwrot jako efekt społecznego zmęczenia wojną i emocjonalnego przesilenia, które zostało wzmocnione przez polityczne kalkulacje i narracje o „nadmiernej pomocy”.

Ukraińska flaga: od solidarności do konfliktu?

Zmieniona taktyka – od krzyku do uśmiechu

Wcześniejsze manifestacje antyukraińskie w Krakowie były głośne i wrogie – z transparentami i hasłami w rodzaju „won do siebie”. Teraz, jak zauważa profesor, organizatorzy zmienili strategię. Zrozumieli, że otwarta agresja zraża ludzi, więc zastąpili ją muzyką i „pozytywnymi wibracjami”.
Nowy język protestu jest bardziej subtelny, ale też skuteczniejszy – pozwala wciągnąć przypadkowych przechodniów, którzy nie wiedzą, że stają się częścią akcji wymierzonej w solidarność z Ukrainą.

Organizatorzy zdali sobie sprawę, że wcześniejsze hasła nie rezonowały. Postanowili wyciszyć otwarte nawoływania, a cel swój i tak osiągają skuteczniej, angażując nieświadomych ludzi

- przekonuje gość Radia Kraków.

Michał Olszewski: "Polacy chcą spokoju. Cierpienia Ukraińców poruszają tylko garstkę zapaleńców"

Czy można w ogóle mówić o problemie społecznym, skoro większość uczestników potańcówek nie zna ich prawdziwego celu? Profesor odpowiada jednoznacznie: tak, to problem – właśnie dlatego, że odbywa się nieświadomie. Podkreśla też znaczenie edukacji, informowania i przeciwdziałania mitom, które budują niechęć wobec uchodźców. Zwraca uwagę, że mimo spadku sympatii wciąż większość Polaków popiera przyjmowanie uchodźców z Ukrainy – to kapitał społeczny, który trzeba chronić:

Warto robić to, co państwo robią – uświadamiać mieszkańcom miasta, czemu te działania służą. Trzeba postawić tamę budowaniu paniki moralnej wokół obecności ukraińskiej i rozwiewać mity o rzekomym wykorzystywaniu systemu.

Ziemowit Szczerek: Ukraińcy w Polsce nie są na obcej ziemi

Cienie propagandy – kto naprawdę tańczy?

Prof. Pędziwiatr zwraca uwagę na szerszy kontekst: inspiracje i powiązania z rosyjską propagandą. Tego typu inicjatywy – mówi – były już obserwowane w Europie Zachodniej i często okazywało się, że stoją za nimi środowiska finansowo lub organizacyjnie związane z rosyjskimi interesami. W Polsce te powiązania są trudniejsze do uchwycenia, ale mechanizm jest podobny: rozbijać solidarność, budować chaos i obojętność:

Bardzo często dowiadujemy się, że inicjatorami tego typu działań są środowiska mające powiązania z rosyjskimi biznesami. W Polsce też pojawiają się takie sygnały.

"Tramwaj milczy". W Krakowie coraz więcej przypadków agresji wobec cudzoziemców

Autor:

Patryk Kubiak

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Kultura

Sport

Muzyka

Audycje

Podcasty

Kontakt

Ramówka

Studia nagraniowe

„Pozytywna energia” w służbie propagandy. Jak Rosja rozgrywa krakowski Rynek

Zabawa, która ma zagłuszyć wojnę

Zmieniona taktyka – od krzyku do uśmiechu

Cienie propagandy – kto naprawdę tańczy?

Komentarze (0)

Dodaj komentarz

Najnowsze

Jak to jest być seniorem? Tarnowska młodzież i "symulator starości"

Biologia komórki, chemia supramolekularna, mentalne podróże - znamy laureatów Nagrody Narodowego Centrum Nauki

Anglojęzyczny teatr KITE. Sztuka, która pyta o moralność, współudział i przetrwanie

Pożar miejskiego archiwum. Sąd podtrzymuje wyrok dla głównego rzeczoznawcy

Polskie szachistki mistrzynami Europy!