Panoptikon Polski Małgorzaty Mizi na wystawie w Pałacu Sztuki

PANOPTIKON POLSKI 2020  
To kolejna wystawa Małgorzaty Mizi pod podobnym tytułem. O zamyśle ekspozycji artystka pisze tak : 

"Każdorazowo zmienia się zestaw obrazów, konfiguracja tematyczna treści – ale zamysł i struktura ekspozycji pozostaje podobna od 2016 roku. Panoptikon to zapożyczona od autora-pomysłodawcy, angielskiego filozofa Jeremy’ego Benthama idea wybiegu, woliery – ograniczającej dozorowanej klatki – nieustannie kontrolowanej, doglądanej w sposób niewidoczny dla jej pensjonariuszy. Takie odczucie uwięzienia, towarzyszy zamkniętym w ścianach galerii wystawowej zwierzętom, ptakom, pegazom, humanoidom, wszystkim skrzydlatym tworom, uskrzydlonym – bo też polski charakter tych postaci z natury swojej pozostaje wolny, swobodny, romantyczny i marzycielski, stale „ponad poziomy” wylatujący. Ale są też tutaj postaci cierpiące, bezskrzydłe, albo skrzydła tracące. Te chyba wydają się bardziej oczywiste – codzienne.

fot.JD

Przedstawione na wystawie wybrane przykłady, to kolejno powstające cykle obrazów ilustrujących na początku pełne chimerycznych nastrojów i niesfornych myśli PEGAZY, symbolizujące nieokiełznaną, kreatywną energię. Dalej spolszczone mity w postaci młodopolskiej gęsiareczki z gąsiorem. Jeszcze dalej reminiscencje staropolskich „dziadów” i odchodzenie w zaświaty z powodu utraty życiodajnych skrzydeł – to seria IKAR. Cała grupa ptaków drapieżnych, których koloryt odpowiada ludzkim cechom (i odwrotnie).

fot.JD

W końcu HEROSI – to ci pozbawieni skrzydeł, lecz zmagający się bohatersko z doczesnością. Wizerunkowo pewnie najbardziej nam podobni. Wszyscy uwięzieni we wspólnym zamknięciu, polujący wzajemnie, ostrożni, z obawy o własną intymną przestrzeń i terytorium, różni i zarazem do siebie podobni. To właśnie dzięki tej różnorodności nasza historia i wizja maluje się kolorowo i na miarę każdego z akcjonariuszy – równoprawnie.
Ciągle dociekam, … Gdzie w tej transgenicznej konfiguracji plasuje się człowiek?"

fot.JD

Małgorzata Mizia -  malarka, architekt, profesor na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Ma na swoim koncie  ponad 50 wystaw indywidualnych w Polsce, m.in. Willa Decjusza (2000) i Pałac Sztuki w Krakowie (2010), zamek Kmitów i Lubomirskich w Wiśniczu (2013), także galerie zagraniczne „Spire Studios” (2013) i „Bashas Walk” (2014) w Beacon NY, oraz „New Century Artists” w Nowym Jorku-Chelsea na Manhattanie w 2013.  Brała i bierze udział  w wielu wystawach zbiorowych, związkowych, poplenerowych. Regularnie uczestniczy w międzynarodowych plenerach interdyscyplinarnych, również zagranicznych.
Obrazy w zbiorach instytucji i osób prywatnych w kraju i za granicą (Włochy, Niemcy, Słowacja, Hiszpania, Austria, Kanada,  W. Brytania, Stany Zjednoczone).

PANOPTIKON POLSKI 2020 - wystawa obrazów Małgorzaty Mizi  - Pałac Sztuki  TPSP w Krakowie  5.02 - 29.02. 2020 

mat.pras./JD