"Kawa musi być czarna jak diabeł, gorąca jak piekło i słodka jak miłość"

Kawa od wieków fascynuje ludzi na całym świecie. Dla wielu z nas to codzienny rytuał. Zachwyca swoim aromatem i smakiem. To napój, który łączy kultury, budzi emocje i stał się inspiracją dla artystów, podróżników i smakoszy. Dziś kawa to nie tylko sposób na poranek, ale cała filozofia, bo sztuka parzenia, odkrywania aromatów i celebrowania chwili. Gościem Sylwii Paszkowskiej był Tomasz Zajączkowski z Muzeum Kawy w Krakowie.

Kawa od XV wieku podbija świat. Zanim zaczęto ją pić, kawę jedzono. Tłuczone ziarna mieszano z tłuszczem zwierzęcym i solą, formując kulki, które stanowiły posiłek dla koczowników. Dopiero potem zaczęto ją parzyć – najpierw w Etiopii, w naczyniach zwanych dżebena, a następnie w całym Imperium Osmańskim. To właśnie Turcy rozpowszechnili kawę w Europie i Azji. Do Krakowa kawa przybyła około XVII-XVIII wieku i szybko zadomowiła się w tutejszych kawiarniach.

Kawy różnią się od siebie smakami, nutami aromatycznymi. Jest ponad sto gatunków arabiki, a każda z nich potrafi zaskoczyć.

Od kolekcji w domu do krakowskiego muzeum

W Krakowie jest miejsce, które pachnie marcepanem, czekoladą i kardamonem. To pierwsze w Polsce Muzeum Kawy, założone przez Tomasza Zajączkowskiego, człowieka, który o kawie potrafi opowiadać niesamowicie. Pomysł na muzeum zrodził się spontanicznie. Przez lata gromadził w swoim domu eksponaty związane z kawą – tygielki, młynki, filiżanki, dzbanki i inne akcesoria z różnych stron świata. Wszystko zaczęło się jednak od pasji i ciekawości.

Muzeum przez wiele lat tworzyło się spontanicznie w moim domu. Zbierałem eksponaty, a za sprawą pewnej uroczej krakowianki o imieniu Lila, to muzeum pojawiło się właśnie w Krakowie – mówi Tomasz Zajączkowski.

W muzeum znajduje się także niewielka sala degustacyjna, w której goście mogą spróbować napojów parzonych w najróżniejszych metodach – od tradycyjnego tygielka po elegancki syfon.

Tomasz Zajączkowski nie uważa się tylko za kolekcjonera przedmiotów, ale przede wszystkim wspomnień. Z każdego miejsca, które odwiedza, przywozi nie tylko eksponaty, lecz także historie. Najcenniejsze eksponaty to jednak te, które mają dla niego osobiste znaczenie. Są też naczynia z Imperium Osmańskiego, liczące nawet 300 lat. – Jeden z nich jest tak unikalny, że na świecie istnieje tylko pięć takich egzemplarzy. Dwa w Turcji, jeden we Włoszech, jeden we Francji i jeden w Krakowie – dodaje.

(cała rozmowa do posłuchania)

Autor:

Sylwia Paszkowska

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Kultura

Sport

Muzyka

Audycje

Podcasty

Kontakt

Ramówka

Studia nagraniowe

"Kawa musi być czarna jak diabeł, gorąca jak piekło i słodka jak miłość"

Od kolekcji w domu do krakowskiego muzeum

Komentarze (0)

Dodaj komentarz

Najnowsze

Nowe technologie w budowie metra. Czy Kraków zamieni się w wielki plac budowy?

Dzieła gwałciciela w krakowskim sanktuarium. Usunąć czy zostawić?

Protesty przeciwko nowej S7 i wyjazdy na długi weekend. To będzie trudne popołudnie na drogach

Bogumił Jedynak objął stanowisko komendanta policji w Tarnowie

Zaginął 36-letni Grzegorz Bławacki. Mężczyzna wyszedł ze szpitala w Krakowie

Generał Roman Polko: „Armia ma szkolić żołnierzy, a nie dzieci i emerytów”

"Dobranoc, pchły na noc, karaluchy pod poduchy, a pluskiewki dla rozgrzewki"

"Detektywi wojny" - reportaż Joanny Gąski