Dlaczego kobiety wstępują do zakonów? Pracują dla Nieba, ale robią wszystko, żeby innym tu na ziemi żyło się lepiej

W jubileuszowym roku 175‑lecia zgromadzenia Siostry Służebniczki Starowiejskie opowiadają, co dziś przyciąga kobiety do życia zakonnego, jak rodzi się powołanie i dlaczego – zamiast „myśleć o sobie” – wybierają służbę. Siostry w całej Polsce i w całym świecie służą jako wychowawczynie, kucharki, opiekunki w przedszkolach i domach dziecka, katechetki, pielęgniarki; pracują w zakrystiach i kancelariach parafialnych; ale także studiują, pracują naukowo i piszą książki.

Lidia Jazgar ze swoimi gościniami

Zgromadzenie Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej (tak brzmi pełna nazwa Zgromadzenia), w "Wieczorze Galicjowym" reprezentują: s. Małgorzata Syska – historyk, Radna Generalna; s. Maria Mięsowska - Radna Prowincjalna, Dyrektor Bursy w Krakowie i s. Justyna Sieniawska - Mistrzyni Junioratu.

Dlaczego kobiety wstępują do zakonów?

„Najprościej powiedzieć: powołanie” – mówi s. Małgorzata Syska. „Głębokie przeświadczenie, łaska, że to jest moje miejsce… i że właśnie tutaj chce mnie mieć Pan Bóg”.

U niej – jak podkreśla – był to proces. Dorastała obok sióstr, widziała ich pracę w parafii, a kolejne etapy życia potwierdzały wybór: katecheza w Krakowie, posługa w Starej Wsi, dziś – cztery dekady drogi.

S. Justyna Sieniawska akcentuje, że początkiem była nie tyle myśl o „zakonie”, ile pragnienie bliskości z Jezusem. „Z czasem, już w szkole średniej, codzienna Eucharystia… Szukałam relacji miłości, większej, przekraczającej ziemię”. Dziś towarzyszy kandydatkom i młodym siostrom: „Przychodzą dziewczyny – jest ich mniej, to prawda – ale te, które są, to bardzo wartościowe osoby. Pomagamy im odkryć, czy to jest ich miejsce, i dojrzewać, by czuły się w tym piękne, spełnione”.

Dziedzictwo Edmunda: pedagogika bez kar cielesnych

Historia służebniczek zaczyna się od świeckiego – Edmunda Bojanowskiego (1814–1871). Zauważył biedę dziewiętnastowiecznej wsi i stworzył sieć ochronek: miejsca, gdzie dzieci uczyły się modlitwy, czytania, śpiewu i – co wtedy było rewolucją – doświadczały wychowania bez przemocy. „Nie należało wyręczać dziecka w niczym, co było w stanie zrobić samodzielnie… a największą nowością było niestosowanie kar cielesnych” – przypominają siostry. S. Justyna dodaje: „Edmund miał geniusz pedagogiczny. Jego reguły to kopalnia aktualnych wskazań – na ich bazie powstały współczesne podręczniki metodyczne. To koncepcja holistyczna: widzi całego człowieka”.

Między Krakowem a światem

Kraków to jeden z ważnych adresów zgromadzenia – z historią sięgającą jeszcze Galicji, przez ochronki na Woli Justowskiej, Ruszczy czy Olszy, po pracę w szpitalach wojennych. Dziś przy ul. Lenartowicza działa bursa: „Mamy trzydzieści miejsc dla dziewcząt uczących się w krakowskich szkołach. Jest kaplica z Najświętszym Sakramentem – wiele z nich z tego korzysta, zwłaszcza w trudnych chwilach” – mówi s. Maria Mięsowska.

Skala działań? W Polsce ok. 140 placówek (całość – ok. 200). Poza krajem siostry posługują m.in. w Afryce (Zambia, Tanzania, Malawi, RPA), na Syberii (Brack, Angarsk, Czyta), na Ukrainie (dziewięć miejsc, także Odessa), w Niemczech (Bawaria), w Rzymie i w USA (dom prowincjalny w Cherry Hill pod Filadelfią oraz wspólnoty m.in. w Woodbridge).

„Idziemy tam, gdzie potrzeba jest największa – i czasem zamykamy dzieła tam, gdzie system opieki już sobie radzi” – mówi s. Małgorzata.

„Ukryj się w Bogu” – mała droga s. Leonii

Wątek duchowości prowadzi naturalnie do Starej Wsi i s. Leonii Nastał. „Była ukryta w Bogu” – podkreślają siostry. Pozostał jej Dziennik duchowy, w którym – jak wierzą – Jezus prowadzi ją drogą niemowlęctwa duchowego: „Ukryj się w Bogu tak, jak Bóg ukrył się w tobie”. Proces beatyfikacyjny postępuje – w 2016 r. potwierdzono heroiczność cnót. „Jest tak dużo łask, które ludzie przypisują jej wstawiennictwu – czekamy na ten jeden, ewidentny znak” – słyszymy.

Służyć tam, gdzie trzeba

Dzieje zgromadzenia to mapa służby: od pierwszych ochronek, przez opiekę nad sierotami wojennymi, po współczesne przedszkola, domy pomocy i okna życia (m.in. w Częstochowie). Bywało trudno – po wojnie władze komunistyczne ograniczały pracę sióstr i przejmowały placówki – ale linia pozostawała ta sama: towarzyszyć najsłabszym.

„Przez czterdzieści lat Pan Bóg prowadził mnie i pokazywał: ‘Ja ciebie tu chcę mieć’ – a ja odpowiadałam: tak” – wraca do początku s. Małgorzata.

Autor:

Lidia Jazgar

Komentarze (2)

Lidia Jazgar

2025-11-02

I dziękuję za Wasz TRUD.

Lidia Jazgar

2025-11-02

Pozdrawiam kochane Siostry! Wszystkie. W Krakowie, w całej Polsce i w całym świecie! :)

Kultura

Sport

Muzyka

Audycje

Podcasty

Kontakt

Ramówka

Studia nagraniowe

Dlaczego kobiety wstępują do zakonów? Pracują dla Nieba, ale robią wszystko, żeby innym tu na ziemi żyło się lepiej

Dlaczego kobiety wstępują do zakonów?

Dziedzictwo Edmunda: pedagogika bez kar cielesnych

Między Krakowem a światem

„Ukryj się w Bogu” – mała droga s. Leonii

Służyć tam, gdzie trzeba

Komentarze (2)

Dodaj komentarz

Najnowsze

"Nerki bez usterki". Nefrolodzy prowadzą ogólnopolski program rozpoznania Przewlekłej Choroby Nerek wśród młodzieży

Wisła o włos lepsza, choć nie był to łatwy mecz

Nowy Sącz: tylko chwilowa ulga dla mieszkańców. Od poniedziałku wracają korki i objazdy

Rakowicki nocą. Wyjątkowe ujęcia

Cysterna uderzyła w bariery na A4. Są utrudnienia

Absolutny rekord! Podsumowano kolejną coroczną kwestę na Cmentarzu Rakowickim

Spotkanie, które leczy – rozmowy o rodzinie

Zmiany w tarnowskiej oświacie. Połączenie dwóch szkół odrzucone, inne wciąż pod dyskusją

O powiększenie przewagi i utrzymanie kontaktu z czołówką zagrają Wisła i Wieczysta. TRANSMISJA

Bez bisów, oklasków i przemówień: Koncert Memento vitae

Czarodziejska Góra Tomasza Manna – czas, choroba i sens życia

Dlaczego kobiety wstępują do zakonów? Pracują dla Nieba, ale robią wszystko, żeby innym tu na ziemi żyło się lepiej

Dlaczego kobiety wstępują do zakonów? Pracują dla Nieba, ale robią wszystko, żeby innym tu na ziemi żyło się lepiej

Dlaczego kobiety wstępują do zakonów?

Dziedzictwo Edmunda: pedagogika bez kar cielesnych

Między Krakowem a światem

„Ukryj się w Bogu” – mała droga s. Leonii

Służyć tam, gdzie trzeba

Komentarze (2)

Dodaj komentarz

Najnowsze

"Nerki bez usterki". Nefrolodzy prowadzą ogólnopolski program rozpoznania Przewlekłej Choroby Nerek wśród młodzieży

Wisła o włos lepsza, choć nie był to łatwy mecz

Nowy Sącz: tylko chwilowa ulga dla mieszkańców. Od poniedziałku wracają korki i objazdy

Rakowicki nocą. Wyjątkowe ujęcia

Cysterna uderzyła w bariery na A4. Są utrudnienia

Absolutny rekord! Podsumowano kolejną coroczną kwestę na Cmentarzu Rakowickim

Spotkanie, które leczy – rozmowy o rodzinie

Zmiany w tarnowskiej oświacie. Połączenie dwóch szkół odrzucone, inne wciąż pod dyskusją

O powiększenie przewagi i utrzymanie kontaktu z czołówką zagrają Wisła i Wieczysta. TRANSMISJA

Bez bisów, oklasków i przemówień: Koncert Memento vitae

Czarodziejska Góra Tomasza Manna – czas, choroba i sens życia

Dlaczego kobiety wstępują do zakonów? Pracują dla Nieba, ale robią wszystko, żeby innym tu na ziemi żyło się lepiej

Kontakt

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Wyślij opinię