Komiks prezentuje postać krakowskiego aptekarza Tadeusza Pankiewicza i jego losy w latach okupacji hitlerowskiej.

Każda wojenna historia jest szczególną opowieścią, – bo stanowi świadectwo tych, którzy przeżyli piekło nieludzkich czasów.
Historia Tadeusza Pankiewicza jest szczególna w dwójnasób – jest on nie tylko świadkiem swoich własnych losów, ale i ponad 80 tys. krakowskich Żydów, których cierpienie, deportację i śmierć obserwował z okien Apteki pod Orłem.
Apteka była dla wielu oazą, wspomnieniem normalności, miejscem, gdzie na chwilę zapominano o nieludzkiej rzeczywistości czasu wojny.

27 stycznia 2013 za pomocą komiksu Tomasza Bereźnickiego zaczniemy po raz kolejny wspominać historię naszych żydowskich współmieszkańców, których wojna wymazała z mapy Krakowa.

16 marca 2013 roku, po remoncie, zostanie ponownie otwarta wystawa stała w oddziale Muzeum Historycznego - Aptece pod Orłem, a wydarzenie to będzie stanowić centralną część obchodów likwidacji krakowskiego getta.

----------------------------------------------

Tadeusz Pankiewicz urodził się w Samborze. Po ukończeniu studiów farmaceutycznych na UJ rozpoczął pracę w podgórskiej aptece „Pod Orłem”, należącej do swojego ojca. W 1933 r. został jej kierownikiem.
3.03.1941 r. Niemcy ogłosili powstanie getta krakowskiego, pod oficjalną nazwą „żydowskiej dzielnicy mieszkaniowej”. Getto zostało wyznaczone w tej części dzielnicy Podgórze, w której znajdowała się należąca do rodziny Pankiewiczów apteka. Zgodnie z zarządzeniem okupanta wszyscy Polacy musieli opuścić ten teren. Dotyczyło to także Pankiewicza. W zamian za pozostawienie apteki urzędnicy niemieccy zaproponowali mu przejęcie apteki pożydowskiej w centrum Krakowa, na co jednak farmaceuta się nie zgodził. Nie chciał przejmować nie swojego majątku. Obawiał się też, że po wojnie jego lokal będzie zdewastowany.
Od momentu zamknięcia granic getta Pankiewicz był jedynym Polakiem na stałe mieszkającym w getcie. W aptece pracowały także trzy Polki, Irena Droździkowska, Helena Krywaniuk i Aurelia Danek, które jednak opuszczały getto codziennie po skończonej pracy.

Apteka Pankiewicza nie tylko zaopatrywała getto w lekarstwa. Od początku istnienia było to wyjątkowe miejsce. Żydzi spotykali się tam, żeby zdobyć wiadomości spoza getta i utrzymywać kontakty z ludnością z „aryjskiej” strony miasta. Personel apteki stał się łącznikiem między tymi dwoma światami. W aptece wykonywane były m.in. odczynniki potrzebne do odbarwiania siwych włosów i leki usypiające dla dzieci przed ucieczką z getta. Tu zostawiano listy i paczki dla osób mieszkających po stronie „aryjskiej”, jak również odbierano od nich wiadomości i przesyłki.
Tadeusz Pankiewicz pracował i mieszkał przez dwa lata w krakowskim getcie. Był naocznym świadkiem wszystkich etapów jego istnienia, od zamknięcia bram i pierwszych szykan ludności żydowskiej, poprzez coraz okrutniej przeprowadzane wysiedlenia, aż po jego zupełną likwidację. Swoje wojenne wspomnienia opisał w książce "Apteka w getcie krakowskim", która pierwsze wydanie miała już w 1947 r.

W 2012 r. stała się ona podstawą do narysowania komiksu Aptekarz w getcie krakowskim. Jego autorem jest Tomasz Bereźnicki , krakowski rysownik, malarz i grafik, laureat wielu konkursów komiksowych, trzykrotnie uhonorowany za prace na temat powstania warszawskiego.

Niewątpliwą zaletą komiksu Bereźnickiego jest udane połączenie obrazu ze słowem. Ideą publikacji jest popularyzacja wiedzy na temat Tadeusza Pankiewicza i jego etycznej postawy w czasach zagrożenia. Jest to wydawnictwo popularne, w pełnym kolorze, narysowane w realistycznym stylu i charakterystyczną oryginalną kreską.