To, jak podkreślają muzealnicy, dzieła wybitne, chociaż mało znane i w większości nigdy niepokazywane w muzeach. Są wśród nich wykonane około 1600 roku obrazy, rysunki i rzeźby z kości słoniowej, w tym ołtarz, którego najważniejszą część stanowi sygnowany przez artystę obraz "Zwiastowanie" z prałatówki kościoła Mariackiego.

Na wystawie będzie można zobaczyć takie dzieła malarstwa niepokazywane dotąd na wystawach muzealnych, jak "Ostatnia Wieczerza" z kościoła św. Piotra i Pawła, "Matka Boska z Dzieciątkiem oraz świętymi Janem Chrzcicielem i Janem Ewangelistą" z katedry na Wawelu, "Wizja Świętej Jadwigi przed krucyfiksem" z kościoła św. Krzyża. Na ekspozycję trafiły również dwie duże kwatery z nastaw ołtarzowych o charakterze niderlandzkim pochodzące z kościoła Mariackiego w Krakowie oraz kościoła Dominikanów pw. św. Jakuba w Sandomierzu.

Ekspozycją kuratorzy zwracają uwagę m.in. na zjawisko przenikania wpływów niderlandzkich do Polski w XVII wieku.

"Pokazane zostaną dzieła z trudno dostępnych kolekcji i zbiorów, których zadaniem będzie poszerzenie kontekstu i zbudowanie obrazu zjawisk takich, jak drogi przenikania inspiracji niderlandzkich, powtarzalność rozwiązań formalnych i popularność motywów ikonograficznych, a także dzieł mistrzów niderlandzkich w Europie Środkowej XVI/XVII wieku" - podkreśla Krzysztof Czyżewski, współkurator wystawy, kustosz Zamku Królewskiego na Wawelu pracujący nad scenariuszem ekspozycji wraz z profesorem Markiem Walczakiem, Dyrektorem Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Muzeum podkreśla również, że dzięki zgromadzonym dziełom odwiedzający będą mogli spojrzeć na Kraków jako prężne centrum artystyczne baroku.

"Jestem przekonany, że wystawa prac Jacoba Mertensa będzie inspirować do poszukiwań, zwracając uwagę na nieznane, choć niezwykle znaczące wątki w europejskiej historii sztuki XVII wieku" – podkreśla prof. Andrzej Betlej, dyrektor Zamku Królewskiego na Wawelu. Wystawa będzie otwarta do 16 kwietnia.

Jacob Mertens był synem Peetera Mertensa i Cathlijne van Schoor, a rzemiosła uczył się w warsztacie Huybrechta (Huberta) Bruggemana. Nie jest znana data wyjazdu Mertensa z rodzinnego miasta, bez wątpienia jednak postanowił on osiedlić się w Krakowie na stałe - 23 października 1589 roku wstąpił do miejscowego cechu malarzy, a w roku 1595 przyjął prawo miejskie. Tutaj też ożenił się z Barbarą, wdową po malarzu Pawle Czumturnie (Tomtornie). Zmarł przed 26 czerwca 1609 roku.