Wystawa w ramach dwuletniego projektu badawczo-artystycznego (Nie)codzienna. Sztuka i kontekst realizowanego pod patronatem Instytutu Malarstwa i Edukacji Artystycznej Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Aposynthéseis – greckie słowo oznaczające dekompozycję dobrze oddaje artystyczną strategię Stacha Szumskiego, którą artysta stosuje w swoich – żakardowych tkaninach. Co niezwykle istotne – artysta odwołuje się w tych działaniach do pojęcia dekompozycji z zakresu ekologii, a nie dziedziny projektowania.
W naszej biosferze procesy tego rodzaju zachodzą nieustannie i wieloetapowo. Dokonują je wszystkie żywe organizmy: mikroorganizmy, rośliny, fauna glebowa, rozkładając materię organiczną na proste związki nieorganiczne, napędzając cały obieg materii w ekosystemach. Znamienne dla artystycznych działań Szumskiego jest wychodzenie od konkretnych motywów i poddawanie ich improwizowanej stopniowej dekompozycji i mutacji. W prezentowanych w Oranżerii Warszewicza tkaninach wykreował spekulatywne biologiczne byty, uchwycone w stadium rozpadu. Przenikające się, jakby narastające tkanki roślinne i nawarstwiające się amorficzne ciała, tworzą tajemniczą, pulsującą warstwami powierzchnię żakardowej materii. Efekt ten niewątpliwie wzmacnia sama technika żakardu – trójwymiarowy splot tkanych, a nie nadrukowanych wzorów.
Miejsce prezentacji – niedawno zrekonstruowana dziewiętnastowieczna oranżeria – wprowadza szczególny kontekst przestrzeni dedykowanej botanice, i niezwykłemu badaczowi roślin storczykowatych – Józefowi Warszewiczowi.
Stach Szumski jest absolwentem warszawskiej ASP (Wydział Sztuki Mediów), artystą interdyscyplinarnym, malarzem, rysownikiem, grafikiem, post-graficiarzem, rzeźbiarzem, twórcą instalacji, który działa zarówno w przestrzeniach outdoorowych, jak i galeryjnych.