Głównym celem projektu jest opracowanie prototypu urządzenia pamięci magnetycznej opartego na materiałach powszechnie dostępnych i przyjaznych dla środowiska. Naukowcy skupią się na wykorzystaniu trwałych, mniej zanieczyszczających magnetyków - na przykład żelaza i niklu - jako zamienników kobaltu, oraz na włączeniu tanich i mało obciążających środowisko metali, chociażby manganu, chromu czy tytanu, do generacji prądów orbitalnych. Znaczne zmniejszenie zależności od metali ciężkich i pierwiastków ziem rzadkich, promuje bardziej zrównoważoną ścieżkę rozwoju technologii pamięci magnetycznych.
Z dr inż. Anną Mandziak z Narodowego Centrum Promieniowania Synchrotronowego SOLARIS rozmawia Ewa Szkurłat