Nazwy mieszkańców dużą literą
Najbardziej widoczną zmianą jest zapisywanie nazw mieszkańców miast i miejscowości wielką literą. Jak wyjaśniła prof. Mirosława Mycawka, językoznawczyni z Uniwersytetu Jagiellońskiego, autorka Dyktanda Krakowskiego:
„Nazwy mieszkańców miast, wsi i innych miejscowości będą pisane już dużą literą. Czyli Krakowianin, Krakowianka zaczniemy pisać dużą literą i myślę, że to jest korzystna zmiana.”
Zmiana ma uporządkować pisownię i dostosować ją do intuicji użytkowników języka.
Więcej kontrowersji budzi jednak inna nowość:
„Dla mnie zmianą kontrowersyjną jest zasada zapisywania pojedynczych egzemplarzy produktów przemysłowych dużą literą.”
Dotychczas pisaliśmy: jechać fordem, podjechać oplem.
Po zmianie obowiązkowe będzie: Fordem, Oplem, Mercedesem.
Pojawiły się przy tym praktyczne dylematy — np. jak zapisywać wyrażenie mały Fiat.
„By” osobno i „nie” łącznie
Kolejna grupa zmian dotyczy partykuł. Nowa norma wprowadza obowiązkową pisownię cząstki „by” osobno ze spójnikami.
„Gdy pytamy: czy by to było dobre, cząstka by jest pisana oddzielnie od czy.”
Usystematyzowano też zapis „nie” z imiesłowami odmiennymi — teraz zawsze łącznie, co potwierdził rozmówca:
„Do tej pory można było pisać tak i tak. Teraz już tylko łącznie.”
Przymiotniki od imion i nazwisk – zasadniczo małą literą
Zmienia się również zapis przymiotników pochodzących od imion i nazwisk.
W podstawowych przypadkach będą one pisane małą literą.
Przykłady: szekspirowski, molierowski.
Niektóre formy pozostają jednak fakultatywne:
„Fakultatywnie małą bądź dużą można zapisywać te przymiotniki, które mają cząstkę –owy, –in, –yn czy –ów, bo to są formacje dzierżawcze.”
Tu jako przykład padły:
-
Jakubowy
-
Judaszów worek
Pisownia z „pół” – wreszcie jasno
Ujednolicono również zasady pisowni cząstki pół. Zawsze piszemy ją łącznie, a z dywizem tylko wtedy, gdy drugi człon zaczyna się wielką literą.
„Zawsze będzie pisane łącznie, jedynie z dywizem wtedy, gdy drugi człon jest nazwą własną, na przykład: pół-Amerykanin.”
Onomatopeje „jak kto chce”
Najbardziej liberalna zmiana dotyczy zapisu wyrazów dźwiękonaśladowczych typu:
-
tuż tuż
-
bij zabij
-
trzask prask
Dotychczas zapisywano je niekonsekwentnie — z dywizem, z przecinkiem lub rozdzielnie. Teraz norma dopuszcza swobodę.
„Pozwolono zapisywać jak kto chce.”