Naszymi przewodnikami po tym świecie są zwierzęta: kot, kapibara, ptak, lemur i pies. W przeciwieństwie do większości zwierząt, które kojarzymy z animacji, te nie mówią, nie są ludźmi przebranymi w zwierzęce kostiumy. Ciekaw jestem jak ci się to podobało, oraz czy Twoim zdaniem faktycznie udało się twórcom porzucić antropocentryczną perspektywę.
My mamy tendencję jako widzowie do identyfikacji, szukamy bohaterów, z którymi możemy się zidentyfikować i wydaje mi się, że w tym filmie jest taki moment, który na to pozwala, ale to jest tylko chyba taki chwyt reżyserski służący do tego, żeby utrzymać uwagę widza. Myślę że prawdziwym celem tego filmu korzystającego z pozaludzkiej perspektywy jest zobaczenie tego, co mogłoby się wydarzyć, być może w alternatywnej rzeczywistości ale oczyma zwierząt. To jest niesamowite wyjście poza ograniczenia naszej ludzkiej percepcji. Te zwierzęta na łodzi płyną z nurtem. My nie wiemy, co się zaraz wydarzy. Napotykają różne przeszkody, różne niebezpieczeństwa, zwłaszcza kot. Ta podróż jest w gruncie rzeczy podróżą duchową, bo okazuje się finalnie, że zwierzęta wkraczają do jakiegoś innego wymiaru, który jest opisany taką architekturą i pejzażem jak w Tybecie. Mamy tutaj swego rodzaju wierzenie, że zwierzęta mają duszę, prawda? I że podążanie za tymi zwierzętami może nam pomóc jako ludziom, bo one są w świecie dokładnie tak samo zagubione jak my. One, jak i ludzie, tego świata nie rozumieją i tak samo próbują w tym świecie się zaadaptować. Dla mnie pierwszy sens tego filmu był niebywale uwalniający, bo to nie jest taka wizja ekologiczna, ekologiczny terror, w myśl którego lepiej będzie dla świata gdy ludzkość wyginie. Ten film przynosi spokój i pomaga w zrozumieniu, że jako ludzie jesteśmy po prostu częścią tego świata. Że jesteśmy połączeni wspólnym losem.
Całej rozmowy posłuchasz w podkaście.
Flow oznacza tyle, co: przepływ. I to takiej właśnie swoistej retoryki przepływu używa łotewski reżyser Gints Zilbalodis. W swoim najnowszym filmie pokazuje świat bez ludzi, w centrum stawia zaś grupkę zwierząt ze wszystkich stron świata, które próbują przetrwać potop. Zilbalodis nie potrzebuje słów by opowiedzieć o na wskroś egzystencjalnych aspektach istnienia (nie tylko ludzkiego). Zaprasza do refleksji nad tym co ludzkie i nie-ludzkie, w końcu nad tym, czy to rozgraniczenie w szerszej perspektywie ma w ogóle znaczenie. W najnowszym wydaniu audycji o filmie „Flow” Tadeusz Marek rozmawia z krytyczką i dyrektorką festiwalu ANIMATOR Adrianą Prodeus.
Wyślij opinię na temat artykułu
Komentarze (0)
Brak komentarzy
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit.
Amet architecto
asperiores deleniti dicta dolores earum illo iste
Posłuchasz nas
Kraków 101.6 MHz
Tarnów 101 MHz
Zakopane 100 MHz
Andrychów 98.8 MHz
Gorlice 97.4 MHz
Krynica-Zdrój 102.1 MHz
Rabka-Zdrój 87.6 MHz
Szczawnica 90 MHz
Nowy Sącz 90 MHz
