Kolejna wystawa z cyklu „Artyści przypomniani” zaprezentuje pamiątki po znakomitej polskiej kolorystce Hannie Rudzkiej-Cybis i jej dorobek.

Artystka całe swoje życie związana była z Krakowem. Należała do ugrupowania, które w latach 20. XX wieku wyznaczyło nowy kierunek w sztuce polskiej, zwany koloryzmem. Walcząc o nowe malarstwo zaszczepili go w Polsce na długie dziesięciolecia. Nurt ten ugruntował się najsilniej w środowisku krakowskim, a Hanna Rudzka-Cybis miała w tym niebagatelny udział.
- To wystawa pozwala nam przenieść się do odtworzonej pracowni artystki - tłumaczy kurator wystawy Łukasz Biały . - Nie jest to klasyczna ekspozycja poświęcona sztuce, mimo, że znajdziemy tu wiele świetnych obrazów autorstwa Hannny Rudzkiej-Cybis. Najważniejsza jest atmosfera, nastrój, i próba przywołania osobowości artystki.

Na początku naszego wieku jej uczeń, Leszek Dudka, wraz z rodziną artystki postanowił ocalić jej pracownię. Wyposażenie trafiło po kilku latach w formie darowizny, do zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. 25 lat po śmierci Hanny Rudzkiej-Cybis zaglądamy na nowo do jej domu-pracowni. Znajdują się tu używane przez nią meble, tkaniny, nieco surrealistycznie bibeloty, osobiste pamiątki, często będące prezentami; naczynia użytkowe i ozdobne przywiezione z licznych podróży, bukiety zasuszonych kwiatów, utensylia malarskie, a nawet przetwory przygotowane przez artystkę. Prezentowane są obrazy, szkice i rysunki artystki, a także dokumenty i zdjęcia.Poza dwiema pośmiertnymi wystawami poświęconymi Rudzkiej, w Krakowie nie odbyła się żadna wystawa monograficzna prezentująca jej dorobek, stąd wyjątkowy charakter ekspozycji prezentowanej w Kamienicy Hipolitów.

Wystawę będzie można oglądać w Kamienicy Hipolitów (pl. Mariacki 3) do 1 września 2013 r.

Justyna Nowicka




Hanna Rudzka-Cybis urodziła się w Mławie 27.07.1897 r. Studia artystyczne rozpoczęła w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie w 1918 r., a następnie kontynuowała je na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i jej fili w Paryżu. Wraz z mężem Janem Cybisem należała do grupy artystycznej Komitet Paryski. Po powrocie z Francji w 1931 zamieszkała w Krakowie. W latach 30. dużo podróżowała, brała udział w wielu wystawach, jej płótna trafiły do Państwowych Zbiorów Sztuki. Podczas II wojny światowej pracowała w Kawiarni Plastyków w Krakowie, zaangażowana była w samopomoc koleżeńską. Po wojnie współorganizowała Związek Polskich Artystów Plastyków i poświęciła się pracy dydaktycznej w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pomimo licznych zajęć, intensywnej pracy zawodowej, nie zaniechała malowania, uczestniczyła w licznych plenerach i podróżach artystycznych, także po przejściu w 1967 roku na emeryturę. Zmarła w Krakowie 3 lutego 1988 r. Została pochowana na cmentarzu Rakowickim