Członkami bractwa są osoby świeckie. Noszą czarne habity. Głowy zakrywają kapturami z otworami na oczy. Dwaj najstarsi noszą laski zakończone czaszkami.
„Nazwa „męcarze” bierze się od Męki Pańskiej. Prowadzili działalność charytatywną i pobożnościową. Mieli taki przywilej, że co roku w Wielki Czwartek mogli wykupić więźniów. Raz do roku mogli też wykupić skazańca. Postępowali zgodnie z ewangeliczną zasadą: niech nie wie lewica, co czyni prawica. Dlatego mieli na głowach kaptury z wyciętymi otworami na oczy, żeby nie spływała na nich chwała ludu, ale od Pana Boga” – opowiada Radiu Kraków franciszkanin Jan Maria Szewek.