Więcej światła i tanga

85 lat temu zrobiła furorę jego ostatnia wielka pieśń -”Por una Cabeza''.

 Tango to ma też pewien związek z Krakowem - otóż pojawia się ono na początku „Listy Schindlera”:

Legendą stała się scena z tym utworem w filmie „Zapach kobiety”. Na ekranie niewidomy pułkownik, zgorzkniały i mający w planach samobójstwo, prowadzi młodą kobietę w zmysłowym tańcu. Ślepota, która na co dzień jest jego udręką, na parkiecie staje się zaletą. Grający pułkownika Al Pacino tańczy z mistrzowską wprawą. To najintensywniejsze minuty dramatu nakręconego w 1992 r. przez Martina Bresta.

W scenie tej, od bohatera pogrążonego w mroku, bije blask.

A propos ciemności -13 grudnia to najmroczniejszy dzień roku. Od dawna była data magiczna. To dzień świętej Łucji, a - jak mówi ludowe przysłowie - „Święta Łucja dnia przyrzuca”. U naszych przodków ten czas wywoływał ''bojaźń i drżenie'' połączone z nadzieją.

LUX kryje się tez w słowie Lucyfer. Które znaczy...''niosący światło''.

To w końcu upadły anioł, który od światłości się oddzielił. Jego smutek pokazuje w niezwykłym obrazie przedstawiciel monachijskiej secesji Franz von Stuck .

Mrok, który przyniósł Polakom 13 grudnia 1981 roku - symbolizowała wrona.

Wydaje mi się, że Lewis Caroll przewidział 147 lat temu stan wojenny. Jego wiktoriańską antycypacje odnajdujemy w wydanej w 1871 roku drugiej części przygód Alicji:

'I spadła na nich potworna wrona

Czarna jak smoła, dziób do ogona:
Bohaterów przeraziła wielce
Że wraz zapomnieli o sprzeczce

- Wiem, co sobie myślisz - rzekł Tweedledum -ale to wcale tak nie jest, nic a nic. - Wręcz przeciwnie - ciągnął Tweedledee - bo mogłoby tak być, gdyby było, a gdyby tak się zdarzyło, możliwym by było, a że tak nie jest, to nie jest. Oto logika.

- Zastanawiam się -przemówiła bardzo grzecznie Alicja -którędy najlepiej wyjść z tego lasu, bo już robi się ciemno..''

(Lewis Carroll "O tym,co Alicja odkryła po drugiej stronie lustra")

A tu Łucja, która swoim głosem rozjaśniała świat. Nawet po jego końcu...

A jutro-14 XII - przypada wspomnienie św. Jana od Krzyża.

Nasz wielki poeta barokowy-Mikołaj Sęp-Szarzyńki też był pod wielkim wpływem jego mistyki.

W mistyce od czasów Jana od Krzyża mówimy o „ciemnej nocy duszy"... Oto fragment jego niezwykłego dzieła - ''Oscura noche del alma' '- ”Noc ciemna duszy'' zaśpiewana przez kanadyjską wokalistkę i harfistkę, którą mogliśmy podziwiać na koncercie w Krakowie, który odbył się pod patronatem Radia Kraków w ubiegłym roku.

Oscura noche del alma - jest opowieścią o podróży duszy z jej cielesnego domu do zjednoczenia z Bogiem. Ma to miejsce w nocy, która symbolizuje trudności napotykane w oddzieleniu od świata i dotarcia do światła zjednoczenia ze stwórcą,

Przypominają się ostatnie słowa tego słynnego Niemca, który kiedyś przez trzy dni przebywał domu Józefa Bartscha (róg Rynku Głównego i Sławkowskiej), a Kraków wdzięczny za odwiedziny chełpi się tym tablica pamiątkową.-”MEHR LICHT”.

Zatem-Panie i Panowie - więcej światła nam życzę!

A przy okazji-kantata Bacha na trzecią niedzielę adwentu:

Nie gorsz się, o duszo ma.
Że najwyższa Światłość ta,
Boga blask i Obraz Boży,
W sługi ciele sam się korzy.
Nie gorsz się, o duszo ma!