Na początku kariery grał w orkiestrze symfonicznej, później współpracował z największymi indywidualnościami polskiej sceny muzycznej, ale zawsze miał oryginalny, własny styl. Tworzył muzykę dla wszystkich, jego piosenki są znane i lubiane zarówno przez młodszych, jak i starszych słuchaczy. Był laureatem wielu konkursów i festiwali.

Zainteresowanie muzyką przejawiał od dzieciństwa. Z wyróżnieniem ukończył krakowską szkołę muzyczną w klasie skrzypiec Juliusza Webera. Od końca lat 60. był związany z kabaretem Piwnica pod Baranami, zespołem Czarne Perły oraz grupą Anawa, w której grał z Markiem Grechutą. Współpracował też z orkiestrą symfoniczną Polskiego Radia i Krakowską Orkiestrą Kameralną. Występował w kabarecie z Zenonem Laskowikiem. Akompaniował Ewie Demarczyk i Irenie Santor.

"Śpiewający muzyk", jak mówił o sobie, pierwszy indywidualny sukces jako piosenkarz odniósł w 1972 roku na X Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Ponadto miał na swoim koncie wiele zwycięstw na turniejach muzycznych w kraju i za granicą. Skomponował wiele utworów, które znane są kilku pokoleniom Polaków. Był osobowością telewizyjną - brał udział w polskiej edycji "Tańca z gwiazdami" jako jeden z jurorów oraz prowadził program muzyczny "Droga do gwiazd" i "Twoja droga do gwiazd".

Zbigniew Wodecki zmarł w wyniku komplikacji po operacji kardiologicznej. Miał 67 lat. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Dla uhonorowania artysty w dzień pogrzebu z Wieży Mariackiej rozbrzmiały dźwięki utworu Louisa Armstronga "What a Wonderful World". Mszy świętej przewodniczył biskup Tadeusz Pieronek (zmarł 2018), homilię wygłosił ksiądz profesor Robert Tyrała, który powiedział: "Poszedł po najważniejszą nagrodę, najważniejszego Fryderyka czy światowe Grammy, po nagrodę do innego świata, do Boga!"

Urodził się 6 maja 1950 roku w rodzinie o tradycjach muzycznych. W 1972 roku debiutował jako piosenkarz na festiwalu w Opolu.

Wydał 8 albumów studyjnych: "Tak to ty", "Zbigniew Wodecki", "Dusze kobiet", "Zbigniew Wodecki ’95", "Obok siebie", "Platynowa", "1976: A Space Odyssey" oraz pośmiertnie "Dobrze, że jesteś". W dorobku artysty są też: 4 albumy kompilacyjne, 2 albumy świąteczne, 2 pocztówki dźwiękowe oraz 10 singli.

Występował gościnnie w kilku serialach komediowych, takich jak "Miodowe lata", "39 i pół", czy "Świat według Kiepskich".

Zbigniew Wodecki otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń. Uhonorowano go między innymi Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" i - pośmiertnie - Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Otrzymał nagrodę Fryderyka w 2016 roku w dwóch kategoriach - Album roku pop i Utwór roku. W 2018 roku został pośmiertnie uhonorowany złotą statuetką Fryderyka za całokształt osiągnięć artystycznych w dziedzinie muzyki rozrywkowej.

W 2011 roku ukazała się książka "Pszczoła, Bach i skrzypce", w której Zbigniew Wodecki opowiadał Wacławowi Krupińskiemu o swoim życiu. Mówił o show-biznesie, kulisach "Tańca z gwiazdami", a także wracał do czasów współpracy z Ewą Demarczyk. Książka, pełna humoru i anegdot, jest zapisem rozmów z artystą. Zawiera też wspomnienia przyjaciół o muzyku.

Zbigniew Wodecki zmarł 22 maja 2017 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W uroczystościach pogrzebowych, oprócz rodziny i przyjaciół zmarłego, uczestniczyły rzesze  fanów.

W całej Polsce znajdują się liczne upamiętnienia artysty. Jego imieniem nazywane są skwery, szkoły, przedszkola, odsłonięto wiele tablic poświęconych muzykowi. W kilku miejscowościach postawiono upamiętniające go multimedialne ławki. W 2018 roku półfinaliści "Tańca z gwiazdami" zatańczyli do przebojów Zbigniewa Wodeckiego. Ponadto odbywają się koncerty poświęcone artyście, na których śpiewane są jego piosenki. W 2021 roku na opolskim Rynku Alei Gwiazd Polskiej Piosenki została odsłonięta gwiazda Zbigniewa Wodeckiego.