"Chór sierot" Teatru KTO

"Sieroctwo czyli stan w którym nie posiada się mamy ani ojca, jest dość dobrze opisaną kategorią, obecną w literaturze całego świata. (...) Dom dziecka jest bardzo podobny do internatu, a internat do koszar, a koszary są podobne do innych tego typu pomieszczeń, często do więzienia. Więc widzimy, że sieroctwo i sierociniec to historia małej, zamkniętej społeczności" - mówi Jerzy Zoń dyrektor Teatru KTO i reżyser przedstawienia. Spektakl trwa dokładnie tyle, ile III Symfonia (zwana też Symfonią Pieśni Żałosnych) Henryka Mikołaja Góreckiego, która towarzyszy aktorom od początku do końca przedstawienia, wyznaczając rytm całej opowieści. Każda sztuka trwa równo 52 minuty i 6 sekund. "Ta muzyka nie jest ilustracją, raczej jest w kontrze, zderzeniach. Zatapiamy się  w muzykę tej symfonii, a nagle teatr nas atakuje i staje dziesięć centymetrów przed nasza twarzą" - mówi Jerzy Zoń. To bardzo kameralne przedstawienie, widzowie mają wrażenie, że siedzą w środku akcji. Aktorzy grają w przestrzeni ograniczonej przez olbrzymi stół.

"Chór sierot" otrzymał  nagrodę na 35. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Fadjr w Teheranie (Iran), nagrodę SPASKO dla najbardziej poruszającego spektaklu na XXI Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Puli (Chorwacja), nagrodę Tony Bulandra dla najlepszego spektaklu w Targoviste (Rumunia), a Jerzy Zoń otrzymał nagrodę za reżyserię spektaklu na festiwalach Biała Wieża w Brześciu i Teheranie.