21 listopada 1675 roku umarł w Brzegu ostatni książę Legnicy, Brzegu i Wołowa Jerzy Wilhelm. Miał piętnaście lat. Wraz z jego śmiercią zakończyła żywot w linii męskiej dynastia piastowska, dynastia pierwszych władców państwa polskiego, de facto dynastia Piastów wymarła na Karolinie (starsza siostra Jerzego Wilhelma – przyp.JD), zmarłej 24 grudnia 1017. Półtora wieku wcześniej, w 1526 roku na Mazowszu, zmarł książę Janusz, ostatni przedstawiciel mazowieckiej linii Piastów. Ostatnim zaś władcą z tej dynastii na tronie polskim był Kazimierz Wielki zmarły w 130 - 156 lat przed śmiercią mazowieckiego Janusza i 305 lat przed zgonem Jerzego Wilhelma. Ale i tak Piastowie sprawowali władzę królewską i książęcą w Polsce ponad 400 lat. Na Mazowszu i Śląsku znacznie dłużej.
Rozwój zdarzeń sprawił, że po śmierci Kazimierza Wielkiego Piastowie nie mieli szans, by objąć królewski tron w Krakowie. Żaden z ówczesnych Piastów nie mógł konkurować z Ludwikiem Andegaweńskim czy, później, z Jagiellonami. Przedstawiciel nowych dynastii pamiętali jednak o żyjących książętach Śląska i Mazowsza. Zapraszano ich na uroczystości koronacyjne, zapewniając honorowe miejsce. Wywodzący się innych tradycji nowicjusze na Wawelu, i nad Wisłą w ten łatwy sposobi starali się uszanować polskie tradycje historyczne. W dobie królów elekcyjnych słowo Piast utożsamiane było z polskością. Szlachta, domagając się „króla Piasta”, miała na myśli nie przedstawiciela dawnej dynastii, ale polskiego kandydata do trony polskiego
S.Szczur - Wstęp ( fragment) w: „Piastowie - leksykon biograficzny” Kraków 1999