Radio Kraków
  • A
  • A
  • A
share

Starostowie Drugiej Rzeczpospolitej – portret zbiorowy

"Mimo młodego wieku, nadaje się w zupełności na stanowisko kierownicze. Doprowadzając do porządku powiat poprzednio bardzo zaniedbany, tak samo nadaje się do służby przy władzy naczelnej" – oceniali, wówczas zaledwie 27-letniego, starostę powiatowego w Mogilnie Romualda Tadeusza Ciemniewskiego, absolwenta Wydziału Ekonomiczno - Politycznego Uniwersytetu Poznańskiego, jego przełożeni. Kim byli jedni z najważniejszych urzędników państwowych, należący do elity polityczno - intelektualnej II RP? Co działo się z nimi w czasie wojny i jak władza ludowa oceniła ich działalność po wojnie? O tym w Kole kultury mówił krakowski historyk dr hab. Janusz Mierzwa, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego autor dwutomowego "Słownika biograficznego starostów Drugiej Rzeczpospolitej". To nie tylko monografia przedstawiająca w interesujący sposób starostów jako grupę zawodową, ale także publikacja wypełniająca lukę w dotychczasowej historiografii. Program prowadziła Jolanta Drużyńska.

starosta tarnowski Z.Döllinger (1932)/ NAC, starosta krakowski W.Wnęk (1936) / NAC, starosta powiatowy w MIędzychodzie S.Put podczas wizyty gen, K.Sosnkowskiego (1926)/ archiwum J.Mierzwy, starosta dziśnieński L.Muzyczka (1934) / NAC

J.Drużyńska rozmawia z J.Mierzwą

"Starostowie w Drugiej Rzeczpospolitej byli urzędnikami państwowymi, z czego wynikało, że o miejscu ich służby formalnie decydowały władze centralne , a dokładniej minister spraw wewnętrznych. Jednocześnie kompetencje starostów powiatowych jako stojących na czele administracji samorządowej szczebla powiatowego były ściśle związane ze środowiskami lokalnymi - mieli oni w swym ręku podstawowe instrumenty wpływu na życie społeczno-ekonomiczno-polityczne podległego powiatu, rozwój jego infrastruktury czy działalność organizacji społecznych na jego terenie. Ze zbiegu tych dwóch okoliczności wynika jasna konkluzja-z jednej strony mamy do czynienia z osobami, które często zostawiły po okresie swojego urzędowania bardzo wymierne efekty, ważne dla społeczności lokalnych, ale z drugiej strony - w zdecydowanej większości przypadków nie były związane swym pochodzeniem z zarządzanym obszarem (inaczej niż współcześnie)".

 ( Janusz Mierzwa - "Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczpospolitej" - wstęp  - fragment) 

Ustępujący starosta drohobycki Stanisław Porembalski (x) w otoczeniu żegnających go ludzi na dworcu w Drohobyczu. Widoczny m.in. nowy starosta drohobycki Jan Emaryk (xx) (1931) / NAC

Ustępujący starosta drohobycki Stanisław Porembalski (x) w otoczeniu żegnających go ludzi na dworcu w Drohobyczu. Widoczny m.in. nowy starosta drohobycki Jan Emaryk (xx) (1931) / NAC

Autor:
Jolanta Drużyńska

Wyślij opinię na temat artykułu

Najnowsze

Kontakt

Sekretariat Zarządu

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Dodaj pliki

Wyślij opinię