Po dawnemu
Wraz ze zmianą stylu życia, gwara, jako środek komunikacji Górali Babiogórskich - zanika. Projekt "Opowieści spod Grubej Jodły" ma za zadanie opowiedzieć o dawnym babiogórskim świecie - jego duchowym i materialnym wymiarze, a najlepiej opowiadać o nim dawnym językiem, czyli babiogórską gwara. Obecnie nie wiele jest osób posługujących się tym dialektem. Młode pokolenie, nawet jeśli rozumie konkretne słowa czy wyrażenia, to nie rozumie kontekstu kulturowego i społecznego, w którym powstały teksty folkloru słowno-muzycznego: pieśni, legendy, podania, rymowanki, magiczne formuły wypowiadane podczas konkretnych obrzędów.
W naszym regionie działają zespoły regionalne, które posługują się dawnym językiem. Kiedy jednak przestaniemy go rozumieć, stracimy swoją autentyczność. Chcemy przypomnieć nie tylko język, ale też warunki w takich żyli nasi przodkowie. Kluczowe jest uznać ten język za swój. Chcemy skupić się na gwarze, żeby dzieci zobaczyły, jaka ona jest piękna - mówiła w Radiu Kraków etnolog i pedagog Regina Wicher.
Tytułowa gruba jodła rosła w Puszczy Czatożańskiej. Dziś o jej wielkości przypomina jedynie zabetonowany pień. W wierzeniach ludowych jodła, jako drzewo wiecznie zielone symbolizuje siłę rodziny i tradycji. Drzewo jako takie nazywane kolumną niebios przedstawia trzy różne poziomy - podziemny, ziemski i niebiański. To długowieczność i siły witalne. Wierzono także, że z drzewa można wyczytać swój los.