Nowe Centrum Pomocy Dzieciom w Krakowie – pierwsza samorządowa placówka w Polsce

W Krakowie rozpoczęło działalność Centrum Pomocy Dzieciom pokrzywdzonym przestępstwem i przemocą. To pierwsza w Polsce placówka samorządowa stworzona w oparciu o model „Barnahus” – rozwiązanie z powodzeniem funkcjonujące w wielu krajach Europy. Dotąd podobne ośrodki prowadziły wyłącznie organizacje pozarządowe.

Badania pokazują, że aż 80 procent Polaków akceptuje krzyk jako metodę wychowawczą, choć – jak zaznaczył Drdzeń – krzyk nie jest metodą wychowawczą, tylko formą przemocy. Fot. pexels

Kraków otworzył pierwsze w Polsce samorządowe Centrum Pomocy Dzieciom, oparte na europejskim modelu Barnahus, zapewniające kompleksowe wsparcie psychologiczne, prawne i terapeutyczne najmłodszym ofiarom przemocy.
Według danych MOPS tylko w 2024 roku Niebieską Kartą objęto 1351 dzieci, a grupy diagnostyczno-pomocowe wciąż pracują z setkami rodzin doświadczających przemocy.
Przedstawicielki MOPS podkreślają, że centrum wprowadza nową jakość – interdyscyplinarną współpracę specjalistów skupionych wyłącznie na potrzebach dziecka.
Psycholog Adrian Drdzeń zaznacza, że rozpoznawanie przemocy wymaga uważności na nietypowe obrażenia i słowa dzieci, a reakcja dorosłych daje im poczucie, że nie są winne krzywdzie.
Ekspert wskazuje, że najczęstsze formy przemocy wobec dzieci to wykorzystanie seksualne i przemoc rówieśnicza, a skuteczna walka z nimi wymaga społecznej odpowiedzialności, odwagi reagowania i pracy także ze sprawcami.

Posłuchaj o Centrum Pomocy Dzieciom pokrzywdzonym przestępstwem i przemocą

Bezpieczne miejsce dla dzieci

Centrum ma zapewniać najmłodszym kompleksową pomoc – od wsparcia psychologicznego i terapeutycznego, przez pomoc prawną, aż po przygotowanie do procedur sądowych. W placówce pracują wspólnie psycholodzy, psychoterapeuci, pedagodzy, prawnicy i pracownicy socjalni, a każde dziecko otoczone jest opieką case managera. – Dziecko jest w centrum naszego działania i jego potrzeby są dla nas najważniejsze – podkreśla w programie O Tym Się Mówi Ewa Kozaczka-Leżucha z MOPS w Krakowie.

Skala problemu wciąż duża

Według danych MOPS tylko w 2024 roku Niebieską Kartą objęto 1351 dzieci z 876 rodzin. – Prawdziwa skala przemocy domowej wobec dzieci nie jest znana, mówimy o szarej strefie, która dzieje się za zamkniętymi drzwiami – zaznacza Paulina Gutek. W 2025 roku grupy diagnostyczno-pomocowe udzieliły wsparcia ponad 1200 dzieciom.

Grupy diagnostyczno-pomocowe i system wsparcia

Grupy powoływane przez Zespół Interdyscyplinarny ds. Przeciwdziałania Przemocy Domowej zajmują się diagnozą sytuacji rodzin i pomocą do momentu ustania przemocy. – Poznanie sytuacji rodziny z wielu perspektyw pomaga stwierdzić, czy faktycznie do przemocy dochodzi, a jeśli tak – podjąć działania pomocowe – tłumaczy Gutek.

Nowa jakość – interdyscyplinarność i współpraca

Otwarcie Centrum Pomocy Dzieciom ma być odpowiedzią na te wyzwania. – Centrum opiera się na modelu zintegrowanej pomocy, gdzie wszyscy specjaliści współdziałają na rzecz dobra dziecka – wyjaśnia Kozaczka-Leżucha. Z oferty mogą korzystać także rodzice niekrzywdzący, którzy potrzebują wsparcia w tworzeniu dziecku bezpiecznych warunków.

Edukacja i uwrażliwianie społeczeństwa

Otwarciu Centrum towarzyszy dwudniowa konferencja „Nie bój się widzieć”, poświęcona przemocy wobec dzieci. – Konferencja ma wymiar edukacyjny i integracyjny – chcemy wiedzieć, jak skutecznie rozpoznawać i pomagać dzieciom krzywdzonym – mówi Gutek. To także przypomnienie o wspólnej odpowiedzialności rodziców, nauczycieli, lekarzy i wszystkich instytucji.

Przemoc wobec dzieci – potrzebna jest społeczna odpowiedzialność

Przemoc domowa, w tym przemoc wobec dzieci, w Polsce występuje bardzo często. Choć prawo zostało znowelizowane, eksperci podkreślają, że walka o dobro najmłodszych wymaga także społecznej odpowiedzialności i przełamywania utrwalonych w kulturze schematów. O tym mówił w popołudniowej audycji Radia Kraków Co Niesie Dzień psycholog Adrian Drdzeń, członek stowarzyszenia Moc Wsparcia.

Jak rozpoznać dziecko krzywdzone?

Znakiem ostrzegawczym mogą być nietypowe obrażenia. – Siniaki na kolanach czy łokciach są normalne, ale każde inne miejsce powinno nas zastanowić – tłumaczył psycholog. Dodał, że uważności wymagają także słowa dzieci, które mogą sygnalizować próbę ujawnienia przemocy.

Drdzeń podkreślił, że w takich sytuacjach ważne jest, by nie obiecywać dziecku zachowania tajemnicy, bo najczęściej „ktoś ze świata dorosłych zamknął dziecko taką tajemnicą”. Trzeba dziecko wysłuchać i podkreślić, że to, co się wydarzyło, nie jest jego winą.

Posłuchaj rozmowy z Adrianem Drdzeniem, członkiem stowarzyszenia Moc Wsparcia

Dlaczego dorośli krzywdzą dzieci?

– Sięgamy po wzorce, które znamy – często z własnych rodzin – wskazał psycholog. W polskiej kulturze wciąż obecne jest przyzwolenie na klapsy czy krzyk. Badania pokazują, że aż 80 procent Polaków akceptuje krzyk jako metodę wychowawczą, choć – jak zaznaczył Drdzeń – krzyk nie jest metodą wychowawczą, tylko formą przemocy.

Najczęstsze formy przemocy

W doświadczeniu gościa Radia Kraków najczęściej spotykanym zjawiskiem jest wykorzystanie seksualne dzieci. – To zjawisko istnieje bardzo długo i jest obecne obok nas, choć rzadko o nim mówimy – mówił. Podkreślił, że statystycznie nawet co drugie dziecko w klasie mogło doświadczyć jakiejś formy wykorzystania, fizycznej lub bez kontaktu. Wskazał też na rosnącą skalę przemocy rówieśniczej, która przenosi się do świata nowych technologii i często jest bagatelizowana.

Zespół dziecka potrząsanego. Cichy dramat w polskich domach

Przemoc rówieśnicza to też komunikacja

Odnosząc się do przemocy stosowanej przez dzieci wobec innych, Drdzeń zaznaczył, że nie można sprowadzać tego do prostego osądu „zły czy niegrzeczny”. – To nadal sposób komunikacji dziecka, choć krzywdzący – pytanie brzmi, co w jego świecie sprawiło, że wybrało taki sposób budowania relacji – wyjaśniał.

Odpowiedzialność społeczna i zmiany systemowe

Zdaniem psychologa Polska potrzebuje nie tylko procedur, ale i ludzi, którzy będą je uruchamiać. – Musimy odrzucić myślenie, że przemoc domowa to prywatna sprawa – zaznaczył. Wskazał, że ochrona dzieci wymaga reakcji z zewnątrz, a także działań wobec sprawców, bo sama separacja od ofiary nie zmienia schematów zachowań. – Procedury to za mało – potrzebna jest wrażliwość i gotowość do reakcji – podsumował.

Autor:

Julia Kawa

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Kultura

Sport

Muzyka

Audycje

Podcasty

Kontakt

Ramówka

Studia nagraniowe

Nowe Centrum Pomocy Dzieciom w Krakowie – pierwsza samorządowa placówka w Polsce

Bezpieczne miejsce dla dzieci

Skala problemu wciąż duża

Grupy diagnostyczno-pomocowe i system wsparcia

Nowa jakość – interdyscyplinarność i współpraca

Edukacja i uwrażliwianie społeczeństwa

Przemoc wobec dzieci – potrzebna jest społeczna odpowiedzialność

Jak rozpoznać dziecko krzywdzone?

Dlaczego dorośli krzywdzą dzieci?

Najczęstsze formy przemocy

Przemoc rówieśnicza to też komunikacja

Odpowiedzialność społeczna i zmiany systemowe

Komentarze (0)

Dodaj komentarz

Najnowsze

Rzeczy, których potrzebuje współczesny przedsiębiorca od nowoczesnego księgowego

Rekonstrukcja kościoła pw. św. Heleny w Nowym Sączu

Estakada na trasie S7 w Mistrzejowicach prawie gotowa. Waży 55 tysięcy ton i ma prawie dwa kilometry

Pendolino do Zakopanego. Pierwszy kurs już w październiku

Barbara Orlicz - Szczypuła i Anita Piotrowska na czele Krakowskoego Festiwalu Filmowego

Redyk w Szczawnicy już niebawem. Miejsc w Szczawnicy już nie ma

Zmiany w Zarządzie Dróg Miasta Krakowa. Prezydent Miszalski odwołał dyrektorkę

Nowe warianty S7 z Krakowa do Myślenic znów z poślizgiem. "Chcemy dobrze się przygotować"

Szymon Bałek znów wygrywa z Uniwersytetem Rolniczym. NSA oddalił skargę uczelni

Tarnowski kompozytor zasłonił tarnowską kamienicę