" JÓZEF OPPENHEIM - PRZYJACIEL TATR I LUDZI" - Wojciech Szatkowski
To biografia postaci wpisanej w Zakopane okresu międzywojennego. „Opcio” – czyli Józef Oppenheim, był z pochodzenia warszawskim Żydem. Pochodził z dość zamożnej gałęzi rodziny Oppenheimów. Porwała go w młodości działalność rewolucyjna i komunistyczna. Aresztowany, uciekł z więzienia i musiał opuścić Warszawę. Pod Tatry trafił ok. 1910 roku i został tutaj aż do tragicznej śmierci w dniu 29 stycznia 1946 roku na Krzeptówkach. W Zakopanem okresu międzywojennego był jedną z najbardziej barwnych postaci. Kierował przez 25 lat Tatrzańskim Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym (lata 1914-1939), wziął udział w ok. 70 wyprawach ratowniczych. Jako mistrz nart i turystyki narciarskiej był znanym narciarzem wysokogórskim, taternikiem, a także napisał świetny przewodnik w roku 1936. Należał do najlepszych fotografów tatrzańskich tamtego okresu [...]. Był działaczem Polskiego Związku Narciarskiego, sędzią narciarskim i skarbnikiem w klubie SN PTT. Działał także w Klubie Wysokogórskim.
( W.Szatkowski z opisu książki. Publikację wydało Wydawnictwo LTW i Muzeum Tatrzańskie)
Barwne i nietuzinkowe życie Jozefa Oppenheima kończy się tragicznie. Po powrocie do Zakopanego w 1945 roku, najpierw zostaje wyrzucony z TOPR -u , co było konsekwencją toczonej, jak nazwał ją W.Szatkowski "wojny ludzi gór" a potem w styczniu 1946 roku zostaje zamordowany w domu na Krzeptówkach. "Należy uznać mordrstwo Oppenheima - pisze w swej książce Szatkowski - za czyn haniebny [...] Każda smierć kryje w sobie tajemnicę, bo jest przecież sama w sobie czymś tajemniczym i nieodwracalnym.W tym przypadku śmierć na Krzeptówkach była bardzo skomplikowana złożyły się na nią zabójstwo Opcia, rabunek i próba zabójstwa Rudej ( Wanda Gentil - Tippenhauer)".
