Między miłością a rozpaczą. Rodzice w cieniu zbrodni

Ostatnie tygodnie wstrząsnęły polskim społeczeństwem. Wiadomości o brutalnym morderstwie pracowniczki Uniwersytetu Warszawskiego oraz o śmierci 16-letniej dziewczyny z rąk jej rok starszego kolegi poraziły nas wszystkich. Te dramaty zrodziły falę emocji: szoku, smutku, złości, ale i pytań, które nie dają spokoju. W centrum tych pytań coraz częściej staje nie tylko sprawca, ale również rodzic. Jak pogodzić się z myślą, że to moje dziecko mogło odebrać komuś życie? Zło, które wydarzyło się w Warszawie i w innych miejscach, nie zrodziło się w próżni.

Zdjęcie ilustracyjne/Fot. pexels

Niewyobrażalne, a jednak prawdziwe

Wstrząsające morderstwo na Uniwersytecie Warszawskim to historia, która wydaje się wyjęta z koszmaru. Młody, wykształcony student – człowiek z tzw. dobrej rodziny, bez przeszłości kryminalnej – bierze siekierę i dokonuje brutalnego ataku. Wszystko w biały dzień, na kampusie, w miejscu, które powinno być bezpieczne.

Diagnozy psychologiczne, które zaczęły pojawiać się w mediach – schizofrenia paranoidalna, urojenia władcze – rzucają pewne światło na możliwe przyczyny, ale nie dają ulgi. Nawet jeśli mówimy o chorobie, trauma pozostaje. Nie tylko u ofiar i ich rodzin. Także u rodziców sprawcy.

Łatwo przychodzi społeczeństwu stygmatyzacja: Gdzie byli rodzice? Rzeczywistość jest znacznie bardziej złożona. A jednak pytania nie milkną. Czy rodzice mogli wcześniej zauważyć nietypowe zachowanie? Czy mogli coś zrobić inaczej?

(cała rozmowa do posłuchania)

Zło często rozwija się po cichu

Jeszcze bardziej bolesne pytania rodzą sytuacje, w których morderstwo wydaje się pozbawione kontekstu choroby psychicznej. Kiedy nastolatek zabija swoją koleżankę. Gdy emocje, impulsy, brak dojrzałości emocjonalnej prowadzą do czynów nieodwracalnych.

Tutaj rola rodzica staje się jeszcze bardziej niepokojąca. Czy rozmawiałem z dzieckiem wystarczająco? Czy uczyłem, jak radzić sobie z emocjami? Czy zauważyłem jego samotność, złość? To pytania, które dręczą rodziców, szczególnie gdy sprawca to ich własne dziecko. To także pytania, które powinniśmy zadawać sobie wszyscy – nie z pozycji oskarżyciela, ale z pozycji człowieka, który chce zrozumieć, jak zapobiec takim tragediom w przyszłości.

Nie da się wychować człowieka w próżni. Każde dziecko kształtuje się nie tylko pod wpływem rodziny, ale też rówieśników, szkoły, internetu, mediów. Rodzice nie mają pełnej kontroli nad światem, w którym dorasta ich dziecko. Mają natomiast ogromny wpływ na to, czy ono wie, kim jest. Czy potrafi nazwać swoje emocje? Czy czuje się kochane i zauważane?

Wielu rodziców przeżywa dziś lęk: czy moje dziecko mogłoby zrobić coś podobnego? To lęk paraliżujący, ale może być też mobilizujący - do refleksji, do zatrzymania się w codziennym biegu.

Od takich prostych momentów, rozmowy, przytulenia, wspólnego czasu, zaczyna się prawdziwa obecność. Obecność, która nie gwarantuje, że unikniemy tragedii, ale która znacząco zwiększa szanse, że dziecko przyjdzie do nas, zanim będzie za późno.

Autor:

Sylwia Paszkowska

Komentarze (0)

Brak komentarzy

Kultura

Sport

Muzyka

Audycje

Podcasty

Kontakt

Ramówka

Studia nagraniowe

Między miłością a rozpaczą. Rodzice w cieniu zbrodni

Niewyobrażalne, a jednak prawdziwe

Zło często rozwija się po cichu

Komentarze (0)

Dodaj komentarz

Najnowsze

Prof. Barbara Engelking pokieruje pracami rady Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau

Oranżeria wiktoriańska znowu stanęła w Ogrodzie Botanicznym UJ

Na orliku w Zielonkach pseudokibice grozili nastolatkowi. „To nie są już tylko kibice, to grupy przestępcze”

Jak wybrać najlepsze ubezpieczenie dla swojego auta? Sprawdź kalkulator OC AC i uniknij dodatkowych kosztów

Podwójny "pogrzeb" w Niepołomicach. Puszcza ulega Stali Mielec i żegna się z ekstraklasą

Puszczy Niepołomice "mission impossible"? TRANSMISJA

Nowoczesne strategie marketingowe dla małych i średnich firm

Miał być komunikacyjny armagedon, a był... poniedziałek jak zawsze

Andrzej Skolmowski tymczasowo pokieruje Grupą Azoty

Kujon – nie zawsze lubiany, ale językowo fascynujący

Cyfrowy Świat Seniora: Szanse i Zagrożenia

Zapadliska w Trzebini. Stadion i willa w Sierszy - czy mieszkańcy je odzyskają?

Teatr Bagatela – walka o sprawiedliwość trwa już cztery lata. Co dalej?

Między miłością a rozpaczą. Rodzice w cieniu zbrodni

Niewyobrażalne, a jednak prawdziwe

Zło często rozwija się po cichu

Komentarze (0)

Dodaj komentarz

Najnowsze

Prof. Barbara Engelking pokieruje pracami rady Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau

Oranżeria wiktoriańska znowu stanęła w Ogrodzie Botanicznym UJ

Na orliku w Zielonkach pseudokibice grozili nastolatkowi. „To nie są już tylko kibice, to grupy przestępcze”

Jak wybrać najlepsze ubezpieczenie dla swojego auta? Sprawdź kalkulator OC AC i uniknij dodatkowych kosztów

Podwójny "pogrzeb" w Niepołomicach. Puszcza ulega Stali Mielec i żegna się z ekstraklasą

Puszczy Niepołomice "mission impossible"? TRANSMISJA

Nowoczesne strategie marketingowe dla małych i średnich firm

Miał być komunikacyjny armagedon, a był... poniedziałek jak zawsze

Andrzej Skolmowski tymczasowo pokieruje Grupą Azoty

Kujon – nie zawsze lubiany, ale językowo fascynujący

Cyfrowy Świat Seniora: Szanse i Zagrożenia

Zapadliska w Trzebini. Stadion i willa w Sierszy - czy mieszkańcy je odzyskają?

Teatr Bagatela – walka o sprawiedliwość trwa już cztery lata. Co dalej?

Kontakt

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Wyślij opinię