Istnieją tylko trzy świętości: Bóg, Ojczyzna i Matka" pisał w więziennym grypsie do syna Andrzeja, skazany na karę śmierci Łukasz Ciepliński, prezes IV Zarządu WiN Wyrok wykonano 1 marca 1951 r. w więzieniu mokotowskim w Warszawie.  Miejsce pochówku do dziś jest nieznane.

Ppłk. Łukaszowi Cieplińskiemu (1913–1951), bohater Polskiego Państwa Podziemnego (1939–1945) i Drugiej Konspiracji (1945–1947), inspektor Inspektoratu Rzeszów AK, organizatorowi struktur „NIE” i Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj w Okręgu Kraków, a  potem prezes Obszaru Południowego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” i prezes IV Zarządu Głównego WiN.

Został aresztowany przez UB 28 listopada 1947 roku. Sledztwo trwające trzy lata, zakończone zostało pokazowym procesem w pażdzierniku 1950 roku przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Warszawie.

W trakcie rozprawy Ciepliński mówił:  " Staję przed zarzutem zdrady narodu polskiego, a przeciez juz w młodości zycie moje Polsce ofiarowałem i dla niej chciałem pracować. Dla mnie sprawa polska była najwieksza świętościa ..."

14 pażdziernika ppłk Łukasz Ciepliński został skazany na 5-krotną karę smierci oraz 30 lat więzienia. Wraz z nim było sądzonych i skazanych na karę śmierci sześciu jego współpracowaników: Józef Bator, Franciszek Błażej, Karol Chmiel, Mieczysław Kawalec, Adam Lazarowicz i Józef Rzepka.

Wyrok śmierci został wykonany 1 marca 1951, Łukasz Ciepliński. Według relacji współwięźniów wszyscy oskarżeni w procesie zostali straceni tego samego dnia, choć w aktach znajdują się dwie daty: 1 marca i 1 czerwca. Miejsce pochówku Łukasza Cieplińskiego i jego wspólpracowników  nie jest znane. Ale na stronach IPN widnieje przy jego nazwisku wpis "Służewiec" ze znakiem zapytania.

 

Z zachowanych grypsów Łukasza Cieplińskiego

Fragmenty, w których zwraca się bezpośrednio do syna Andrzeja

 

7 stycznia 1951


„Kochaj Polskę i miej Jej dobro na uwadze zawsze. Ona musi zająć w świecie właściwe miejsce i uzyskać dobrobyt oraz szczęście wszystkich obywateli. […] Musisz kształcić swój umysł, zdobyć szerokie wiadomości. Ucz się pilnie. Wyjedź na studia zagranicę /Ameryka, Anglia Holandia lub Belgia/. Staraj się tam zapoznać z bieżącymi problemami życia naukowego, gospodarczego, społecznego, kulturalnego i politycznego. Pamiętaj że musisz wrócić do kraju z wiadomościami pozytywnymi i gruntownymi. Co szlachetne i wielkie – przyjmuj, co płytkie i nikczemne – odrzucaj.”

 

20 stycznia 1951

„Odbiorą mi tylko życie. A to nie najważniejsze. Cieszę się, że będę zamordowany jako katolik za wiarę świętą jako Polak za Polskę niepodległą i szczęśliwą. Jako człowiek za prawdę i sprawiedliwość. Wierzę dziś bardziej niż kiedykolwiek, że Idea chrystusowa zwycięży i Polska niepodległość odzyska a pohańbiona godność ludzka zostanie przywrócona. To moja wiara i moje wielkie szczęście. Gdybyś odnalazł moją mogiłę, to na niej możesz te słowa napisać. Żegnaj mój ukochany. Całuję i do serca tulę. Błogosławię i Królowej Polski oddaję. Ojciec.”

 

Łukasz Ciepliński pisał grypsy w celi śmierci więzienia mokotowskiego od października 1950 r. do lutego 1951 r.. Wszystkie przechowywane były od początku lat 90. w Londynie przez gen. Mieczysława Wałęgę, jednego z najbliższych współpracowników Cieplińskiego z okresu konspiracji wojennej i powojennej. W 2006 roku zostały przekazane do dyspozycji redakcji „Zeszytów Historycznych WiN-u”.

 

jd