Kosmiczne opaski, które zabrano w kosmos, teraz monitorują pacjentów kardiologicznych i pomagają w rehabilitacji po operacjach ręki.
Piezoelektryki zatopione w celulozowej opasce monitorowały parametry życiowe dr Sławosza Uznańskiego-Wiśniewskiego. Mogą być produkowane w bazach księżycowych czy marsjańskich – to technologia przyszłości opracowywana w Akademii Górniczo-Hutniczej.
Eksperyment MXene in LEO był demonstracją potencjalnych technologii przyszłości. Jednym z kierunków rozwoju jest możliwość wytwarzania celulozy bakteryjnej z symbiotycznej kultury drożdży i bakterii. Dzięki temu możliwa byłaby lokalna produkcja czujników i materiałów bezpośrednio podczas długotrwałych misji kosmicznych. Takie rozwiązanie może zwiększyć samowystarczalność przyszłych misji. Celem eksperymentu było sprawdzenie stabilności nanomateriałów w warunkach mikrograwitacji, a także przetestowanie innowacyjnych opasek na nadgarstek wyposażonych w czujniki na bazie MXenów do pomiaru ruchu nadgarstka i pulsu człowieka w przestrzeni kosmicznej. Opaski zostały stworzone z przyjaznej środowisku celulozy bakteryjnej – biomateriału, który może stać się alternatywą dla tworzyw ropopochodnych. Co ciekawe, istnieje możliwość wytwarzania go bezpośrednio na ISS podczas przyszłych misji kosmicznych.