Linearnie poprowadzona, wzruszająca i autentyczna narracja w filmie jest zasługą wytrawnych scenarzystów – właśnie takich, o których opowiada „Zwyczajna dziewczyna” okrzyknięta przez dystrybutorów: „Najlepszą brytyjską komedią tego roku”. Choć opowieść o utalentowanej scenarzystce pracującej w branży filmowej w czasie II wojny światowej rzeczywiście została okraszona sporą dawką wytrawnego, brytyjskiego poczucia humoru, to nie ono jest dominantą panującego w nim nastroju. „Zwyczajna dziewczyna” jest bowiem również subtelnie opowiedzianą historią o miłości, która zmyślnie i nienatarczywie przemyca też społeczne wątki związane z emancypacją kobiet w Wielkiej Brytani, kiedy mężczyźni ruszyli na front. Film odsłania również kulisy działania branży filmowej w kraju, gdzie w czasie II wojny światowej powstawały filmy o charakterze propagandowym; niosące społeczeństwu pokrzepienie, nakłaniające do aktywnego włączenia się w konflikt, choćby wykonywaniem pracy u podstaw z dala od frontu wojennego.

Catrin pracuje w Ministerstwie Informacji, pisząc scenariusz do filmu, który ma przyciągnąć do brytyjskich kin nie tylko mężczyzn, ale i kobiety. Bohaterka, której celem jest wiarygodne oddanie w dziele kobiecej perspektywy pragnie nie tylko „nakarmić” je przekonaniem, że ich zaangażowanie jest państwu potrzebne, ale też, że ich kulturowa rola w konserwatywnym i patriarchalnym społeczeństwie zmienia i mają prawo czuć się na równi z mężczyznami. Przed nią nie lada wyzwanie, gdyż początkowo traktowana jest wyłącznie jako tzw. dziewczyna od „gadki szmatki”, czyli typowych, kobiecych dialogów.

Film Scherfing skrojony jest według wymogów najlepszych klasycznych scenariuszy; o tworzeniu których marzą też bohaterowie „Zwyczajnej dziewczyny”. Z jednym małym, choć znaczącym odstępstwem od normy. Powstał bowiem z niego film, w którym namącił nieprzewidywalny los brutalnie burząc przewidywalną i misternie zaprojektowaną strukturę narracji. Jak w życiu, w którym – tak jak w finale „Zwyczajnej dziewczyny” – nie brakuje zaskoczeń.

 

 

 

 

Urszula Wolak