Portrety pięknych kobiet to jeden z najważniejszych tematów w sztuce japońskiej. Zwłaszcza rozkwit drzeworytu ukiyo-e oraz kultura i obyczajowość w okresie Edo (1603–1868) przyczyniły się do popularności kobiecych wizerunków.
Był to czas, kiedy po wieloletnich bratobójczych walkach Japonia została zjednoczona i zapanował pokój, a stolica kraju przeniesiona została z Kioto do Edo – dzisiejszego Tokio.
Na ekspozycji w MNK zobaczymy ok. 120 prac graficznych i malarskich, a także ubiory i przedmioty codziennego użytku. Damy, poetki, kurtyzany i dziewczęta z herbaciarni są sportretowane przez najznakomitszych artystów japońskich okresu Edo, takich jak Suzuki Harunobu, zwany ojcem barwnego drzeworytu czy Torii Kiyonaga, ujmujący sceny w wyrafinowane formaty wąskich kompozycji, założyciel szkoły Utagawa – mistrz Toyokuni.
Wśród piewców kobiecej urody nie zabraknie przedstawiciela tzw. złotego okresu drzeworytu – Kitagawy Utamaro, czy też mistrzów takich, jak Utagawa Kuniyoshi czy Katsushika Hokusai.
W Głównym Gmachu Muzeum Narodowego tylko do 3 maja.
jn/ mat prasowe