Edytuj
share
Lipiec w Pałacu Sztuki w Krakowie
Malarstwo, rzeźba, rysunek. Trzy nowe wystawy oglądać można w Pałacu Sztuki. Mehoffer, Wyspiański, Malczewski w kolejnej odsłonie Kolekcji TPSP, malarskie fascynacje kolorem na wystawie prof. Ernesta Zawady oraz rzeźba, rysunek i medalierstwo na ekspozycji Ewy Wójcik - Konstantinovskiej.
Kolekcja sztuki TPSP - odsłona druga
Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie powstało w 1854 roku jako pierwsza tego typu instytucja na ziemiach polskich. Inicjatywą jego powstania był Walery Wielogłowski, który przewodniczył komitetowi założycielskiemu i opracował statut, który miał kierować działalnością Towarzystwa. Zebranie inauguracyjne Towarzystwa odbyło się 21 stycznia 1854 roku w budynku Szkoły Technicznej przy ulicy Gołębiej 22, pod przewodnictwem Ambrożego Grabowskiego. [..] Zasady działania i struktura organizacyjna Towarzystwa wzorowane były na podobnych instytucjach zagranicznych. Głównym celem było pielęgnowanie i propagowanie w kraju zamiłowania do sztuk pięknych oraz moralne i materialne wsparcie polskich artystów. [...] Przez wiele lat sale TPSP, jako jedyne miejsce wystawowe w Krakowie, stały się miejscem debiutu najwybitniejszych polskich artystów, w tym Jana Matejki, Juliana Fałata, Włodzimierza Tetmajera, Stanisława Wyspiańskiego, Józefa Mehoffera, Jacka Malczewskiego i innych. Początkowo statutowymi zadaniami TPSP było tworzenie własnej kolekcji dzieł sztuki, która miała służyć kształtowaniu gustu, zwiększaniu uznania dla sztuki oraz promowaniu zdrowej i rzetelnej krytyki. Rdzeniem tej kolekcji miała być „Galeria Dąbskich”, powierzona Towarzystwu na czas nieokreślony przez członka Dyrekcji, Władysława Dąbskiego. Oprócz 200 obrazów z tej kolekcji, Towarzystwo posiadało również kilka innych dzieł pozyskanych z darowizn lub zakupionych ze środków zgromadzonych na dzieła monumentalne. Do tej pory kolekcja dzieł sztuki TPSP znacząco się poszerzyła, zarówno pod względem unikatowości i wartości muzealnej obiektów, jak i liczby posiadanych dzieł. W 2024 roku TPSP obchodziło 170. rocznicę powstania Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom widzów ,organizowane są cyklicznie nowe ekspozycje zbiorów TPSP. Tym razem w „Kolekcji Sztuki Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Odsłona druga ” ukazującym bogactwo kolekcji TPSP zaprezentowane zostaną dzieła Teodora Axentowicza, Stanisława Kamockiego, Jacka Malczewskiego, Józefa Mehoffera, Fryderyka Pautscha, Ignacego Pinkasa, Kazimierza Podsadeckiego, Zbigniewa Pronaszki, Zdzisława Przebindowskiego, Adama Siemianowicza Stanisława Wyspiańskiego.
Ernest Zawada „Przestrzenie koloru”
fot. Pałac Sztuki
Prof. Ernest Zawada zajmuje się malarstwem sztalugowym, grafiką warsztatową i instalacją. Jest autorem także działań wizualnych w przestrzeni publicznej. Dziekan Wydziału Humanistyczno – Społecznego Uniwersytetu Bielsko Bialskiego w Bielsku – Białej. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Bielsku - Białej. Studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Stefana Gierowskiego w 1995 r. Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1995, 2007). Autor ponad stu wystaw indywidualnych. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. Jego prace były wystawiane m.in. w: Nowym Jorku, Waszyngtonie, Paderborn i Wolfsburgu (Niemcy), Rzymie, Budapeszcie, Wiedniu, Brukseli, Londynie, Madrycie Ostrawie, Stanisławowie (Ukraina) i Bratysławie oraz w Wenecji. Swoje prace prezentował z artystami tej miary co: Jerzy Nowosielski, Stefan Gierowski, Rajmund Ziemski, Jan Tarasin, Jerzy Tchórzewski, Jan Pamuła, Adam Myjak, Henryk Stażewski, Andrzej Gieraga. Jego realizacje były przedstawiane na kolejnych edycjach Międzynarodowego Festiwalu Sztuka Ulicy w Warszawie oraz Festiwalu Caruzela Cooltury w Świnoujściu (obok Franciszka Starowieyskiego). Jest autorem książki: „Nauka rysunku – ucz się od polskich mistrzów” , oraz artykułów z zakresu estetyki, publikowanych w monografiach i czasopismach pedagogicznych. Zajmuje się malarstwem, grafiką i instalacją.
Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych (Acco – Izrael, Watykan, Bielsko – Biała, Wisła) i wielu kolekcjach prywatnych kraju i na świecie.
Ewa Wójcik- Konstantinovska - „Poza czasem”
fot. Pałac Sztuki
Ewa Wójcik-Konstantinovska absolwentka Wydziału Rzeźby ASP w Krakowie w pracowni prof. Mariana Koniecznego oraz w pracowni prof. Antoniego Hajdeckiego. Była pierwszą absolwentką pracowni dyplomującej prowadzonej przez prof. Bogusza Salwińskiego. Dyplom obroniła w 1992 roku. W latach 1992-1994 kontynuowała studia na Podyplomowym Studium Scenografii ASP w Krakowie. Dyplom ukończyła w 1996 roku pod kierunkiem prof. Jerzego Skarżyńskiego.
Na dorobek twórczy Ewy Wójcik-Konstantinovskiej składają się rzeźby, płaskorzeźby, realizacje medali, statuetek, tablic pamiątkowych oraz twórczość w zakresie kolażu, grafiki i rysunku.
Począwszy od roku 1992 prace prezentowała na ponad 30 wystawach zbiorowych rzeźby i medalierstwa w kraju i zagranicą.
[...] Doświadczenia wyniesione ze studium Scenografii przydały się przy tworzeniu kompozycji rzeźbiarskich - w ujęciu całościowym, gdzie meritum /postać, formy architektoniczne/ integruje się zupełnie z przestrzenią wokół. Abstrakcja budowana geometrią i figuratywność budowana giętką, nieustannie płynącą linią, tworzą razem sedno tego artystycznego świata [...] - Fragment tekstu Aleksandry Madej.
Na wystawę POZA CZASEM składają się rzeźby wykonane w czterech cyklach: Przestrzeń, Geometria, Metafora; Odczytane Geometrią; Nie tylko Astralne oraz Panteon silnych wielce. Na wystawie zobaczyć można także rysunki, medale i statuetki.