"Patriotyzm staje się nacjonalizmem, polska gościnność okazuje się zjadliwą ksenofobią, miłość do ojczyzny – regularnym faszyzmem, religia miłości – religią nienawiści, walka z wykluczeniem – opresyjną obsesją, przywracanie demokracji i praworządności – kpiną i inercją. Przykłady można by mnożyć i mnożyć. Coś się nam radykalnie wymknęło spod kontroli. Coś się w nas okropnie wykoleiło…" - pisze w tekści programowym prof. Piotr Augustyniak, filozof, od lat współpracujący z Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, kurator cyklu „Myślnik. Jazz - filozofia - stand up”.
PREMIERY SEZONU
Jarosław Murawski
POLISH HORROR STORY
reż. Marcin Liber
Premiera 12 września 2025 r., Scena MOS
Obsada: Karolina Kazoń, Magdalena Osińska, Marta Waldera, Wojciech Dolatowski,
Rafał Dziwisz, Daniel Malchar, Antoni Milancej, Dominik Stroka
Tekst: Jarosław Murawski
Reżyseria: Marcin Liber
Scenografia i kostiumy: Mirek Kaczmarek
Muzyka na żywo: Nagrobki
Choreografia: Hashimotowiksa
Inspicjent: Iwona Cieślik
Producentka: Agata SchweigerA co jeśli Polska gra główną rolę w horrorze? Obsadzona po warunkach. I nie w jednym epizodzie, ale w wielu ciągnących się od stuleci sezonach? Co jeśli akcja dzieje się głównie na cmentarzu, gdzie za każdym nagrobkiem czai się wygłodniały upiór – dusza narodowego (anty) bohatera, wołająca o pokutę i rozgrzeszenie? Co jeśli zejście do piwnicy wywołuje gęsią skórkę, bo nigdy nie wiadomo na co się natrafi, co, skrzętnie skrywane, wylezie na powierzchnię i zafajda cały dom? Co jeśli kilka ruchów łopatą może wywołać duchy przeszłości, których już nigdy nie będziemy w stanie się pozbyć? Które zostaną z nami, narzucając swoją narrację i swoją estetykę? Co jeśli przez to nie zauważymy tego, co naprawdę istotne? Nawet jeśli wyląduje nam przed samymi oczami. Co jeśli wszystko to teatr?
„Polish Horror Story” to utrzymany w konwencji horroru teatr nostalgiczno-wyzwoleńczy. Groteskowa podróż przez nadwiślański krajobraz, gdzie „potrąca się mogiłę co krok”, gdzie śmiech i łzy, absurd i nadęta powaga łączą się w ten wyjątkowy eliksir, który rozpoznajemy po jednej nutce. To historia o kraju toczącym nieustanną walkę między esencją a kostiumem.
Adam Mickiewicz
PAN TADEUSZ
reż. Wojtek Klemm
Premiera 10 października 2025 r., Duża Scena
Obsada: Agnieszka Judycka – Cappuccino, Karolina Kamińska, Marta Konarska,
Natalia Strzelecka, Tomasz Augustynowicz, Mateusz Bieryt, Vitalii Havrila (gościnnie), Marcin Kalisz, Tomasz Międzik, Marcin Sianko, Wojciech Skibiński, Tomasz Wysocki
Reżyseria: Wojtek Klemm
Scenariusz: Sandra Szwarc
Dramaturgia: Tomasz Cymerman
Scenografia: Magdalena Gut
Kostiumy: Mirek Kaczmarek
Reżyseria świateł: Michał Grabowski
Multimedia: Natan Berkowicz
Muzyka: Aleksandra Rzepka
Choreografia: Anna Maria Krysiak
Asystent reżysera: Szymon Król
Asystentka kostiumografa: Natalia Zabdyr-Jamróz
Asystentka producenta: Maria Janik
Inspicjent: Anna Wójcicka
Producent: Bartosz Jelonek
Każdy z nas zna pierwsze wersy inwokacji otwierającej Pana Tadeusza. Litwa jest ojczyzną Adama Mickiewicza, którą poeta stracił niczym zdrowie. Wspominając ową Litwę, pierwsze co przychodzi poecie do głowy, to przepiękne pola uprawne. Czy jednak zajmują go w ogóle historie ludzi, którzy te pola uprawiali? Pan Tadeusz już w tytule jest wyraźnie poświęcony historii szlachty; opowiada przecież historię ostatniego szlacheckiego zajazdu. Epopeja narodowa zdaje się w ogóle nie zauważać innego świata. Dla kogo jest więc pisana? Co my – współcześni – mamy właściwie wspólnego z historią wiecznie kłócących się szlachciców; historią, która kończy się kontraktowym ślubem czternastoletniej dziewczynki z tytułowym „Panem”? Czego dziś tak naprawdę ta historia uczy? I właściwie o czym jest? Mamy ją podziwiać czy nienawidzić?
Anna Bas, Iwona Kempa
CIAŁO I KREW
reż. Iwona Kempa
Premiera 14 listopada 2025 r., Scena Dom Machin
Obsada: Dorota Godzic, Martyna Krzysztofik, Anna Tomaszewska,
Katarzyna Zawiślak-Dolny
Tekst: Anna Bas, Iwona Kempa
Reżyseria: Iwona Kempa
Scenografia, kostiumy: Joanna Zemanek
Muzyka na żywo: zespół Chłopki (Katarzyna Bednarz, Magdalena Mayer, Joanna Zemanek)
Inspicjent: Anna Wójcicka
Producentka: Bożena Sowa
Ciało i krew, symbole życia i śmierci, tego, co naturalne i co święte. Ale czyjego ciała i krwi? Ciało kobiety bardzo długo należało nie tylko do niej. Poddane patriarchalnej kontroli, obyczajowym i religijnym zakazom i nakazom, traktowane jako towar przez system kapitalistyczny, zepchnięte do sfery tabu, było zarazem obiektem męskiego pożądania i kobiecego wstydu. Kobieca krew należała do innej kategorii niż krew cieknąca z rany męskiego bohatera. To krew „nieczysta”, której odebrano nawet kolor, zastępując w reklamach czerwień błękitem. Doświadczenia połowy ludzkości, zarówno te zwyczajne, jak i te szczególnie trudne, zbyt często ciągle uznawane są za niegodne ujawnienia, przemilczane i skrywane. O czym mówić nie wypada, o czym, co najwyżej się szepcze, opowiedzą kobiety w spektaklu „Ciało i krew” w reżyserii Iwony Kempy. Opowiedzą o doświadczeniach kobiecych ciał i kobiecej krwi z kobiecej perspektywy.
Han Kang
WEGETARIANKA
reż. Paweł Miśkiewicz
Premiera 4 grudnia 2025 r., Duża Scena
Obsada: Dominika Bednarczyk, Hanna Bieluszko, Lidia Bogaczówna,
Dominika Feiglewicz-Penarska, Karolina Kazoń, Magdalena Osińska, Alina Szczegielniak, Marcin Kalisz, Karol Kubasiewicz, Wojciech Skibiński, Paweł Smaga, Adam Wietrzyński, Tomasz Wysocki, Krzysztof Zarzecki
Reżyseria: Paweł Miśkiewicz
Adaptacja, dramaturgia: Joanna Bednarczyk
Scenografia i kostiumy: Barbara Hanicka
Muzyka: Rafał Mazur
Choreografia: Anna Obszańska
Wideo, światło: Marek Kozakiewicz
Inspicjent: Iwona Cieślik
Producentka: Izabella Oleś
Co popycha człowieka do tego, by wyrzec się siebie – ciała, języka, gatunku? Skąd bierze się potrzeba zniknięcia – nie tylko jako gestu odmowy, ale też rozpaczy, która nie znajduje już żadnej innej formy wyrazu? Wegetarianka noblistki Han Kang to opowieść o buntowniczce, której bunt nie przyjmuje formy głośnego krzyku, lecz rozgrywa się w ciszy i niedomówieniach. Wycofując się z życia społecznego, rodzinnego i cielesnego bohaterka dąży całkowitego zanegowania gatunkowej przynależności. Pragnie stać się drzewem. Próba przeobrażenia się w roślinę staje się formą sprzeciwu wobec przemocy, płci, języka i ludzkich pragnień.
Podążając za trzyczęściową strukturą powieści, twórcy sięgają po różne języki – ruch, obraz, video. W miarę, jak bohaterka odcina się od świata coraz bardziej, rozpada się też język. Słowa ustępują miejsca obrazom i ruchowi. Wspólnie z dramaturżką Joanną Bednarczyk, malarzem Krzysztofem Mężykiem, choreografką Anną Obszańską oraz zespołem aktorskim Paweł Miśkiewicz spróbuje zbliżyć się do postawy radykalnej odmowy – odmowy, która w przeciwieństwie do biernego „wolałbym nie” kopisty Bartleby’ego, staje się aktywnym gestem sprzeciwu wobec przemocy świata, próbą wyrwania się z jego opresyjnych struktur – nawet za cenę unicestwienia samej siebie. Czy milczenie jest formą protestu? Czy zniknięcie jest gestem politycznym? Czy gatunkowe przeobrażenie może być formą ratunku z piekła antropocentryzmu?
Sofokles/Bisz
ANTYGONA
reż. Jakub Roszkowski
Premiera 16 stycznia 2026 r., Scena MOS
Obsada: Julia Kazana (AST), Dominika Kozłowska, Anna Tomaszewska,
Wojciech Dolatowski, Rafał Dziwisz, Maciej Jackowski, Grzegorz Łukawski,
Sławomir Rokita, Dominik Stroka, Tadeusz Zięba
Scenariusz, reżyseria: Jakub Roszkowski
Teksty piosenek: Jarosław BISZ Jaruszewski
Scenografia, kostiumy, światło: Mirek Kaczmarek
Wideo: Natan Berkowicz
Muzyka: Jarosław BISZ Jaruszewski, Michał Szlempo
Choreografia: Maciej Prusak
Research, produkcja: Oliwia Kuc
Inspicjent: Bartłomiej Oskarbski
Świat tuż po bratobójczej wojnie. Świat w którym wszyscy silni i zdrowi zginęli. Zostali starzy i niesprawni oraz bardzo młodzi. To oni muszą odbudować świat – ci, którzy już nie mają sił na pracę i na zmianę oraz ci, którzy jeszcze świata zmieniać nie potrafią. Zewnętrzna wojna się skończyła, ale cały czas trwa w głowach – trzeba wojować dalej, mścić się, kreować wroga. Wojna na miecze zmienia się w wojnę na trupy. Czy pojednanie między młodymi i starymi może nastąpić dopiero po śmierci? Kiedy i jak odpuścić? Czy da się przestać walczyć, mścić się i rozliczać, a normalnie żyć?
Musical Antygona opowiada tragedię Sofoklesa współczesnym, rapowym językiem. Buduje pomost pomiędzy światem antycznych herosów, wartości i chórów, a światem teraźniejszych młodych ludzi, których bunt i bohaterstwo miesza się zagubieniem, strachem i niepewnością. Za teksty piosenek oraz muzykę (wraz z Michałem Szlempo) odpowiadać będzie Bisz – jeden z najważniejszych współczesnych polskich tekściarzy i raperów.
Stanisław Wyspiański
WYZWOLENIE
reż. Maja Kleczewska
Premiera 28 lutego 2026 r., Duża Scena
W 123. rocznicę prapremiery
Obsada: Dominika Bednarczyk, Lidia Bogaczówna, Dorota Godzic,
Agnieszka Judycka – Cappuccino, Karolina Kamińska, Karolina Kazoń,
Agnieszka Kościelniak, Martyna Krzysztofik, Natalia Strzelecka, Anna Syrbu,
Katarzyna Zawiślak – Dolny, Tomasz Augustynowicz, Mateusz Bieryt, Mateusz Janicki, Marcin Kalisz, Tomasz Międzik, Marcin Sianko, Wojciech Skibiński, Paweł Smagała,
Rafał Szumera, Jerzy Światłoń, Tomasz Wysocki
Reżyseria: Maja Kleczewska
Dramaturgia: Grzegorz Niziołek
Scenografia, światło: Justyna Łagowska
Kostiumy: Konrad Parol
Wideo: Krzysztof Garbaczewski
Choreografia: Kaja Kołodziejczyk
Muzyka: Cezary Duchnowski
Inspicjent: Marcin Stalmach
Producent: Bartosz Jelonek
Po wspaniałych Dziadach i Weselu reżyserka Maja Kleczewska zamyka narodowy tryptyk Wyzwoleniem Stanisława Wyspiańskiego. Ponownie dokładnie w 123 rocznicę prapremiery wracamy do zmagań z polskim mitem, z polskością i tym, co w niej straszne, bolesne i – czasami – naznaczone optymistycznym pojęciem nienawiści. Bo przecież nienawidzimy się wzajem. I to wcale nie musi być nasze najgorsze złe.
Na wielką, pustą scenę znowu wejdzie więc Konrad, by burzyć stary, skostniały teatr, by oglądać Polskę współczesną i współczesnych Polaków, by spierać się z maskami, walczyć z Geniuszem, odpierać Erynie i by… wyzwalać. Od czego? Z kogo? Co?
WYSPA [tytuł roboczy]
Tekst i reż. Eugenia Balakireva
Premiera 13 marca 2026 r., Scena Dom Machin
Obsada: Bożena Adamek, Marta Konarska, Wanda Skorny, Karol Kubasiewicz,
Krzysztof Zarzecki
Reżyseria: Eugenia Balakireva
Scenografia, kostiumy: Jerzy Basiura
Muzyka: Wojciech Szaban
Choreografia: Magdalena Kawecka
Inspicjentka: Anna Wójcicka
Producentka: Bożena Sowa
Eugenia Balakireva o Wyspie: „Moją główną inspiracją na ten spektakl jest historia mojej rodziny, która bierze swoje korzenie z małej wsi Pachomowo. Wsi, która w latach sześćdziesiątych została zalana, bowiem zbudowano na tym miejscu wielki zbiornik systemu wodnego Wilejka-Mińsk. Kiedy byłam dzieckiem, moja babcia często opowiadała mi o tym, jak spędzała dzieciństwo w tej wiosce. O dziadkach, o rodzinnych spotkaniach i o tym jak gotowała jajka w piasku nad jeziorem, nad którego brzegiem stał ich dom. Opowiadała to z wielkim smutkiem, bo wiedziała, że dla mnie to już jest tylko kolejna bajka i nigdy nie będę mogła doświadczyć tego, co jej kiedyś – jako dziecku – zostało odebrane. Moja matka jest pewna, że ta pokoleniowa tułaczka, łącząca ją, moją babcię, ciocię i mnie (mieszkamy w różnych krajach i nie mamy swoich prywatnych domów) wynika z doświadczonej przez moją babcie traumy, którą zadała jej ta historia. Czy to prawda, czy nie – nie wiem. Wiem tylko, że całe moje życie tęskniłam za czymś, czego nie ma, i w tym spektaklu chciałabym tego czegoś chociażby na chwilę dotknąć.
Inspirując się przeszłością i biorąc impuls z teraźniejszości, chciałabym jednak spróbować w tym spektaklu dotknąć przyszłości, która z perspektywy mojego pokolenia nie wygląda najlepiej. Chciałabym zadać pytanie, czy my jako ludzkość jesteśmy na nią gotowi? Czy zdamy egzamin z człowieczeństwa, kiedy pod wodę pójdą całe kraje?”
William Shakespeare
KORIOLAN
reż. Jadwiga Klata
Premiera 24 kwietnia 2026 r., Scena Dom Machin
Obsada: Bożena Adamek, Oliwia Durczak, Alina Szczegielniak, Tomasz Wysocki
Scenariusz i reżyseria: Jadwiga Klata
Scenografia: Wojciech Miks
Kostiumy: Zuza Tymińska
Muzyka: Kuba Dyniewicz
Ruch: Eryk Pawłowski
Inspicjent: Bartłomiej Oskarbski
Producent: Bartosz Jelonek
Czym dziś – w 2025 roku, w obliczu głębokich napięć politycznych i społecznych, wobec wzrostu populizmu i kryzysu odpowiedzialności – jest wspólnota? Co rozumiemy pod pojęciem władzy, rewolucji i lojalności? Nasz Koriolan – postać wyniesiona przez lud, a następnie przez ten sam lud odrzucona – symbolizuje współczesne napięcia między jednostką a społeczeństwem, racjonalnością a emocjami, autorytarną władzą a odpowiedzialnością za całość.
Struktura dramatu odarta zostaje do dialogu między chórem kobiet, reprezentujących targane niepokojem obywatelki, a samotnym Koriolanem – figurą współczesnego lidera. Czerpiąc z mądrości i siły tekstu sprzed czterystu lat postaramy się znaleźć teatralną odpowiedź na współczesne lęki i zadać pytania o to, jakiej wspólnoty politycznej potrzebujemy dzisiaj.
Maria Wojtyszko
NIESPODZIEWANE ZWYCIĘSTWO UNII POLSKO-CZESKIEJ W TRZECIEJ WOJNIE ŚWIATOWEJ
reż. Jakub Krofta
Spektakl jest koprodukcją Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie z
Teatrem Narodowym w Pradze.
Premiera czeska w Pradze 13 maja 2026 r.
Premiera polska 22 maja 2026 r., Scena MOS
Obsada: Anna Tomaszewska, Rafał Dziwisz, Daniel Malchar, Marie Poulová, Marek Daniel, Jiří Kohut, Šimon Krupa
Reżyseria: Jakub Krofta
Scenariusz: Maria Wojtyszko
Scenografia, kostiumy: Matylda Kotlińska
Muzyka: Daniel Malchar, Kamil Malchar
Światło: Damian Pawella
Inspicjent: Bartłomiej Oskarbski
Producentka: Agata Schweiger
Środkowoeuropejskie political fiction. Miks polskiego dramatyzmu i czeskiego humoru w służbie walki z lękiem przed Trzecią Wojną Światową. Ukraina i państwa bałtyckie zostały podbite. Węgry i Słowacja przyłączyły się do Rosji z własnej woli. Austriacy po cichu kibicują Putinowi, a cała Zachodnia Europa trzyma za nas kciuki nie udzielając konkretnego wsparcia. Na placu boju pozostali tylko Polacy i Czesi. W tej sytuacji rządu obu państw stawiają na zjednoczenie krajów. Powstaje grupa robocza złożona z intelektualistów i influencerow, którzy mają przekonać Czechów i Polaków, że nie tylko są sojusznikami, ale właściwie stanowią jeden starożytny, słowiański naród.
Czy to może się udać? Czy Unia Polsko-Czeska uratuje Europę?
Projekty:
MOS UNDERGROUND
Poziom -1; wejście od ul. Rajskiej 12 lub Szujskiego 5
Nowa, artystyczno-rozrywkowa przestrzeń na kulturalnej mapie Krakowa. Na Rajskiej, w podziemiach MOSu otwieramy nową scenę Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Scenę kawiarnianą. Scenę, w której można późniejszym wieczorem usiąść przy stolikach z przyniesionymi z kawiarni napojami i cieszyć się kameralną rozrywką na najwyższym poziomie. Pojawiać się będzie stand-up, impro, koncert i… zobaczymy! Wszystko na luzie, z dużą dozą dystansu i poczucia humoru.
Najbliższe projekty na Scenie MOS Underground:
MASAŻYSTKA
Najbliższe terminy: 26, 27 września; 10, 11 października godz.21:30
Zapraszamy serdecznie do nowo otwartego salonu masażu, w którym Martyna K. spróbuje połączyć dwie pozornie odległe od siebie sztuki: autorskiego sit-up’u (nieodkryta, leniwa siostra stand-up’u) i wyciszonej tajemnicy głębokiego, wszechogarniającego relaksu. Na państwa oczach jedna dzielna osoba wybrana spośród widowni zostanie całkowicie wymasowana, wymacana, naolejowana, i zrelaksowana (oczywiście po przejściu odpowiedniej selekcji zdrowotnej) przez certyfikowaną masażystkę Kobido (czyli Martynę K.).
Maciej Wojtyszko
SIADAP albo artystka z jajami
występuje: Hanna Bieluszko
Opowieść aktorki w pewnym wieku, nieco rozczarowanej swoim losem i swoją publicznością. A może także ojczyzną, a nawet światem.
Maciej Wojtyszko napisał kolejny tekst dla Teatru Słowackiego oraz kolejny – po „Bóg, ja i pieniądze” – tekst dla Hanny Bieluszko. Tym razem zmagać się będą oboje z formułą stand-up’u. A także z tym, co uwiera w naszej rzeczywistości: tej teatralnej, społeczno-politycznej i tej najprostszej, codziennej. Będzie więc śmiesznie, ale śmiech ten może mieć różne barwy, od jasnych, optymistycznych, do bardzo czarnych, a czasem nawet brunatnych…
KLUB WYSPIAŃSKIEGO
Klub Wyspiańskiego to wieloletni projekt Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. W naszym Teatrze dostrzegamy jak ważną rolę pełni edukacja przez sztukę, realizowaną zarówno z młodzieżą jak i osobami dojrzałymi. Dlatego rozszerzamy projekt Klubu Wyspiańskiego o działania z seniorami. W tym sezonie będziemy pracować z krakowskimi liceami, a także z grupą osób dojrzałych, którzy będą mogli rozwinąć swoje umiejętności aktorskie, zdobyć podstawy wiedzy o historii teatru oraz o sztuce współczesnej.
MYŚLNIK.
Jazz-filozofia-stand-up
Myślnik to przestrzeń do myślenia. Myślenia na żywo i na przekór. Myślenia z oddechem, wbrew dusznemu i bezdusznemu światu bezmyślności. Będziemy rozmawiać o najważniejszych problemach naszych trudnych czasów, podchodząc do nich w sposób niekonwencjonalny. Naszymi gośćmi będą najwybitniejsi polscy intelektualiści.
Będziemy myśleć twórczo, w inspirującym kontekście oraz inspirującej atmosferze. Rozmowę będzie przenikać improwizowana (nie tylko jazzowa) muzyka, a otwierać ją będzie filozoficzny performans.
Gospodarzem spotkań jest Piotr Augustyniak. Gośćmi „Myślnika” byli już między innymi: Agnieszka Holland, Jakub Żulczyk, Andrzej Leder, Robert Makłowicz, Mariusz Szczygieł.
Do zespołu aktorskiego w nowym sezonie dołączają:
Oliwia Durczak, Dominika Kozłowska, Paweł Smagała
Zespół aktorski - sezon 2025/2026
Bożena Adamek
Tomasz Augustynowicz
Dominika Bednarczyk
Hanna Bieluszko
Mateusz Bieryt
Lidia Bogaczówna
Wojciech Dolatowski
Oliwia Durczak
Rafał Dziwisz
Dominika Feiglewicz-Penarska
Dorota Godzic
Andrzej Grabowski
Maciej Jackowski
Mateusz Janicki
Agnieszka Judycka-Cappuccino
Marcin Kalisz
Karolina Kamińska
Karolina Kazoń
Marta Konarska
Agnieszka Kościelniak
Dominika Kozłowska
Martyna Krzysztofik
Karol Kubasiewicz
Julia Latosińska
Grzegorz Łukawski
Daniel Malchar
Tomasz Międzik
Antoni Milancej
Magdalena Osińska
Agnieszka Przepiórska
Sławomir Rokita
Marcin Sianko
Wojciech Skibiński
Wanda Skorny
Paweł Smagała
Dominik Stroka
Natalia Strzelecka
Anna Syrbu
Alina Szczegielniak
Rafał Szumera
Jerzy Światoń
Anna Tomaszewska
Marta Waldera
Adam Wietrzyński
Tomasz Wysocki
Krzysztof Zarzecki
Katarzyna Zawiślak-Dolny
Tadeusz Zięba
Nowe osoby w zespole aktorskim:
Oliwia Durczak – Urodzona w 2003 roku we Wrocławiu. Studentka III roku Akademii Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie
Dominika Kozłowska - Aktorka teatralna i filmowa. Pierwsza w historii Polski niesłysząca aktorka etatowa, zatrudniona przez Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Absolwentka ROE – Studium Aktorstwa we Wrocławiu na kierunku aktorskim.
Paweł Smagała – Urodzony w 1981 roku w Chełmie. Aktor filmowy i teatralny. Zadebiutował w 2007 roku Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie w spektaklu Zaduszki-Wyspiański w reż. Krzysztofa Orzechowskiego. W latach 2015-16 występował w Teatrze Polskim we Wrocławiu. Od roku 2016 aktor Teatru Rozmaitości w Warszawie. Współpracował także z teatrami w Opolu, Katowicach i Wałbrzychu.