„Druga ręka” Wojciecha Bonowicza to w pewnym sensie książka jubileuszowa, z wyraźnymi odniesieniami do okrągłej rocznicy 50.urodzin; częściowo książka autotematyczna. Utwory będące ukłonem w stronę amerykańskich obiektywistów (wiersze "społeczne", będące zapisem pewnych scen czy sytuacji) sąsiadują tu z tekstami zainspirowanymi przez czeskich surrealistów. Poeta nie wstydzi się pokazać, ile komu zawdzięcza; stąd tytuł tomu. A jednocześnie każe myśleć o drugiej ręce każdego poety - tej, która nie pisze...

Ciekawią mnie wiersze, które operują stosunkowo prostymi środkami, posługują się prostym rysunkiem, a intrygują i wprowadzają czytelników w stan lekkiej dezorientacji. Mam nadzieję, że wiersze z "Drugiej ręki" takie są.

Wojciech Bonowicz prezentuje spójną i wyrazistą poetykę; w krótkich wierszach akcentuje niuans, cieniowanie słów, podkreśla niejasności i niejednoznaczności. Jego wiersze są skondensowane, lecz mimo to często rządzi nimi poetyka fragmentu – nierzadko odpornego na proste wyjaśnienia. Poeta nie uznaje wiersza za odpowiedź, lecz za narzędzie do stawiania pytań.B

iblioteka Poetycka Wydawnictwa a5 pod redakcją Ryszarda Krynickiego. Tom 96.

"Wagiel. Jeszcze wszystko będzie możliwe. Wojciech Waglewski w rozmowie z Wojciechem Bonowiczem”, wydawnictwo Znak

Wojciech Waglewski - jeden z najbardziej niezwykłych i wszechstronnych polskich artystów. Muzyk legendarnego Osjana i założyciel kultowego Voo Voo, kompozytor, gitarzysta i autor tekstów, mąż, ojciec, przyjaciel. Spotykaliśmy się się przez 10 lat -mówi Wojciech Bonowicz

"Czarna" to tytuł nowej książki Wojciecha Kuczoka, która ukazała się nakładem wydawnictwa "Od deski do deski"/

O pomyśle na te opowieść i o uciekaniu przez reporterskim zapisem z autorem rozmawia Barbara Gawryluk

"Wiersze wybrane" Zbigniewa Herberta w wyborze i redakcji Ryszarda Krynickiego ukazały się właśnie nakładem wydawnictwa A5.

W tomie znalazły się wiersze tworzące kanon poezji autora Przesłania Pana Cogito (wiersze wybitne, ważne, współtworzące naszą kulturową pamięć, wciąż brzmiące mocno i czysto, nadal intrygujące i warte przypominania), a także utwory dotąd nie publikowane – pieczołowicie odczytane przez Ryszarda Krynickiego z rękopisów.  Do książki jest dołączona płyta z archiwalnym i unikatowym  – dotąd niepublikowanym – nagraniem głosu Herberta czytającego i komentującego wiersze podczas wieczoru autorskiego, który odbył się 11 grudnia 1984 roku w poznańskim kościele oo. Dominikanów.  W ten sposób przypomniana zostaje atmosfera tamtego czasu, ale także – i przede wszystkim – rola, jaką poezja Herberta odegrała w okresie stanu wojennego i w latach, które po nim nastąpiły.