Organizatorzy pragną skupić się tym razem na kwestiach związanych z działaniem sztuki w przestrzeni pozamuzealnej i pozagaleryjnej, nawiązać w szerszej perspektywie historii sztuki i kulturoznawstwa, do takich działań Hasiora jak:

- „pochody” i „przejścia” z udziałem publiczności, włączanie miejscowej ludności w działania okołoartystyczne

- praktyka edukacyjna, polegająca na organizowaniu uczniom zajęć poza szkołą (m.in. by wykreować „kulturę wyrozumiałości” oraz stwarzać obrazy o „sile wjeżdżającego na peron pociągu”, jak mawiał Hasior)

- traktowanie podróży jako treningu wyobraźni, okazji do kolekcjonowania obrazów i doświadczeń (zapisy i notatki podróżne, diariusze, zdjęcia oraz przedmioty-asamblaże)

-  gotowość na porażkę i konfrontację, podróżowanie bez sprecyzowanego celu – by bardziej „być” niż „mieć” – z całym zasobem zaskakujących, afektywnych doświadczeń, których wykorzystanie w przyszłości pozostaje nieoczywiste 

- podróżowanie w czasie i przechwytywanie ikonografii religijnej jako próba kontynuacji wątków humanistycznych, związanych z głębokimi emocjami dotyczącymi życia i śmierci – spraw ostatecznych, przy jednoczesnym podkreślaniu wspólnotowości i antyelitarności;  przyciąganie widza „powiatowego” tym, co znane i oswojone, by przy pomocy obrzędowości i rytualizacji sztuki współdzielić doświadczenia

- otwarcie na dialog, demokratyzacja, służba społeczna

 

Przydatne linki:

PREZENTACJA GALERII

https://muzeumtatrzanskie.pl/filie/galeria-wladyslawa-hasiora/