"Pociąg do muzyki" Antka Krupy, czwartek, godz. 19.00. Zapraszamy!
Kasia Zawieracz – mieszka w Krakowie i tu ukończyła zarówno studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim jak i edukację muzyczną w Krakowskiej Szkole Jazzu i Muzyki Rozrywkowej w klasie gitary. Gry na instrumencie uczyła się u Piotra Domagały, następnie doskonaliła swój warsztat u Jarka Śmietany i na warsztatach Marka Radulego. Brała udział w licznych akademiach jazzu w kraju i za granicą m.in. w Perugii w ramach festiwalu Umbria Jazz w warsztatach organizowanych przez Berklee School of Music. W 2007 roku założyła zespół Ladies Jazz Quintet, który rok później przeobraził się już w nie całkiem kobiecy zespół JazZoom, którego liderką jest do dziś. Występowała ze swoim zespołem w ramach Festiwalu Muzyki Improwizowanej All Improvviso w Gliwicach w 2009 roku oraz w ramach młodej sceny jazzowej na Festiwalu Starzy i Młodzi czyli Jazz w Krakowie w 2012 roku.
„To co lubię” jest debiutanckim krążkiem gitarzystki, kompozytorki i autorki tekstów Katarzyny Zawieracz. W repertuarze albumu znalazły się oryginalne tematy liderki, utwory L. Szczygła, dwa standardy jazzowe („My Favorite Things”, „Angel Eyes”) oraz „Nie powiem nie” (tytuł oryginalny – „Wave”) J. A. Jobima; tekst tego utworu został przetłumaczony z angielskiego przez Kasię Zawieracz za zgodą właścicieli praw autorskich wybitnego artysty.
W jej formacji znaleźli się świetni muzycy, m.in. wokalistka Justyna Motylska (wykonuje większość utworów), pianistka Ala Zhernova, saksofonista tenorowy Vitaliy Ivanow i znany basista jazzowy Tomasz Kupiec; na dwóch trackach słyszymy wokal gwiazdy światowego jazzu, bluesa i soulu Karen Edwards. W sumie, projekt Kasi Zawieracz realizowało aż jedenastu wykonawców (zdecydowanie przeważają kobiety!), co w podobnych produkcjach jest prawdziwą rzadkością.
Stylistyka albumu to zgrabna fuzja bossy, jazzu, bluesa i muzyki pop. Żaden tych elementów nie dominuje – otrzymujemy propozycję o jednolitej estetyce, klimacie i wyrównanym brzmieniu. Utwory mają najczęściej strukturę piosenek – ich prosta forma bywa rozszerzana o introdukcje, krótkie partie instrumentalne, fragmenty kontrapunktujące linię wokalu (flet) i jazzowe solówki. Uwagę zwracają, grane z polotem, gitarowe wejścia liderki, wyważone, nasycone jazzem sola pianistki oraz improwizacje saksofonisty, którego styl i sound idealnie wpisują się w konwencję albumu.