Mora - migotliwa tkanina o delikatnym splocie symbolizuje krakowskie spotkanie dwu współczesnych artystów. W Kole Kultury we wtorek po godzinie 21.00 porozmawiamy o wystawie „Aurélien Froment / Krzysztof Pijarski. Moiré” . W Bunkrze Sztuki oglądać ją można tylko do 21 sierpnia.

Wystawa „Aurélien Froment / Krzysztof Pijarski. Moiré” to prezentacja dzieł dwóch artystów, która jest oparta na zjawisku nakładania się na siebie ich indywidualnych zainteresowań, metod i modeli pracy. Obaj twórcy dzielą nie tylko fascynację problematyką tożsamości, historii i kulturowej konstrukcji biografii (innych artystów, architektów, historyków, wynalazców), ale także możliwością odnoszenia się przez sztukę – za pomocą ograniczonych, formalnych środków i gestów – do tych złożonych i rozległych zagadnień.

Wśród postaci, których zinterpretowania podjął się Froment są m.in. Paolo Soleri (wizjoner i propagator teorii arkologii − projektowania architektonicznego, które doskonali miejskie warunki poprzez minimalizację degradacji środowiska) oraz Friedrich Fröbel (niemiecki pedagog, teoretyk i czołowy twórca wychowania przedszkolnego w duchu orientacji humanistycznej). Natomiast Pijarski zmierzył się dotąd między innymi z biografią Jerzego Lewczyńskiego − fotografa i teoretyka głoszącego idee utrzymywania dzięki fotografii ciągłości wizualnego kontaktu z przeszłością. Sylwetki te mają swoje reprezentacje na wystawie, chociaż artyści przyglądają się większej liczbie bohaterów.

Artyści:

Aurélien Froment (1976) – artysta wizualny, autor instalacji multimedialnych. W swoich pracach bada zależności i napięcia pomiędzy postrzeganiem, montażem, doświadczaniem obrazu oraz przestrzeni wraz z ich historycznym kontekstem, tworząc wieloczłonowe realizacje konfrontujące elementy pochodzące ze słownika fizyczności i materialności z jednej strony oraz czasu, historii i pamięci z drugiej. Nominowany do nagrody w konkursie Prix Ricard w Paryżu oraz Future Generation Art Prize organizowanym przez Pinchuk Art Centre w Kijowie. Autor wystaw indywidualnych w takich miejscach, jak Gasworks w Londynie, CCA Wattis w San Francisco, Heidelberger Kunstverein w Heidelbergu, Spike Island w Bristolu, carlier/gebauer w Berlinie czy Palais de Tokyo w Paryżu. Brał udział w licznych wystawach zbiorowych, w tym: „Undiscovered Words” (High Line Art, Nowy Jork, 2015), „Affecting the Audience” (University of Michigan Museum of Art, 2014), 19. Biennale w Sydney (2014), „Il Palazzo Enciclopedico” (55. Biennale w Wenecji, 2013), „Tactics for the Here and Now” (5. Biennale w Bukareszcie, 2012), „Time Again” (Sculpture Center, Nowy Jork, 2011), „10 000 Lives” (Gwangju Biennale, 2010). Mieszka i pracuje w Dublinie i Paryżu.

Krzysztof Pijarski (1980) – artysta wizualny, fotograf, historyk sztuki, wykładowca Szkoły Filmowej w Łodzi. Zajmują go przede wszystkim losy obrazów i obiektów w (po)nowoczesnym świecie – tworzy wizualne archeologie muzeów, archiwów, krajobrazów, przestrzeni miejskich i innych „maszynerii reprezentacji”. Autor wystaw indywidualnych, między innymi: „Lives of the Unholy” (C/O Berlin, 2015), „Negatyw rzeźby / rzeźba negatywu” (Fundacja Archeologia Fotografii, Warszawa, 2015), „Dłubak – Źródła (Galeria Asymetria, Warszawa, 2009), „MSŁ” (Galeria Okna, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2008). Uczestnik licznych wystaw zbiorowych, w tym: „W samym centrum uwagi: Nowi dokumentaliści. Fotografia” (CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2006), „Antyfotografie” (wystawa główna 5. Biennale Fotografii, Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2007), „Efekt czerwonych oczu. Fotografia polska XXI wieku” (CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2009), „Communism Under Construction” (Paris Photo, Galeria Asymetria, 2012), „Wyborny trup fotografii polskiej” (BWA Awangarda, Wrocław, 2015), „Tribute To Jerzy Lewczyński, WARTO ZAPAMIĘTAĆ! Próba nowej psychogeografii sztuki” (Galeria Asymetria, Warszawa, 2015), „Wyświetlanie widzenia” (Galeria Salon Akademii, Warszawa, 2016). Mieszka i pracuje w Warszawie i Łodzi.


jn/mat. prasowe