Radio Kraków
  • A
  • A
  • A

"Karaoke sakralne: MOZART Requiem"

  • Kultura
  • date_range Czwartek, 2014.05.22 15:34 ( Edytowany Poniedziałek, 2021.05.31 00:27 )
"Karaoke sakralne: MOZART Requiem" to kolejne niekonwencjalne przedsięwzięcie Capelli Cracoviensis oraz reżysera Cezarego Tomaszewskiego.


Filharmonia opanowana została przez zamaskowanych terrorystów. Wchodzimy do sali powoli, w akompaniamencie nerwowego pokrzykiwania uzbrojonych w kije bejsbolowe zamachowców. „Nikomu nic się nie stanie” – deklarują. Jest jeden warunek – musimy spokojnie zająć swoje miejsca i wysłuchać tych, którzy „lata spędzili w ostatnich rzędach, za plecami orkiestry”.

W programie – dzieło, które od lat w repertuarze zespołu cieszy się 100% frekwencją – mozartowskie Requiem . Ale wykonanie nie będzie tradycyjne – tu „do głosu”, czy raczej do mikrofonu dojdą przede wszystkim głosy dotąd pomijani, lub spychani na margines wykonawczy przymusowym unisono. Bo „Sakralne karaoke” to, jak deklarował reżyser, „obietnica złożona tym, którzy chcieliby być kimś innym”.

W nowym projekcie Cezarego Tomaszewskiego wszystko dzieje z przymrużeniem oka, jest jednocześnie prześmiewcze, ironiczne, momentami wręcz sarkastyczne, a jednocześnie głęboko podszyte smutkiem i egzystencjalną refleksją – nie każdy talent rozwija się we wspaniałą, błyskotliwą karierę, nie wszyscy zdolni studenci klasy śpiewu w krakowskiej Akademii Muzycznej będą zachwycać solowymi partiami pod batutą Marka Minkowskiego.

Ale dziś jest inaczej. Kije bejsbolowe pozwolą dać upust wieloletniej goryczy i frustracji . Muzyka popłynie z playbacku, orkiestrowi muzycy zamienią się w bezkształtne toboły rzucone na podłogę, a żądni kariery chórzyści będą mieli tę niepowtarzalną okazję, by zachwycić nas – zakładników tej straszno-śmiesznej rewolucji – swoim wspaniałym śpiewem. „Profesjonalną taśmę poproszę!” – zabrzmi dumny głos, wzywający na scenę kolejnych uczestników rewolty.

Śpiewają zamaskowani, anonimowi, choć pod pseudonimami. Nie grzeszą skromnością – to m.in. Cecylia Bartoli, Luciano Pavarotti, Maria Callas, symbole operowego sukcesu. Początkowo w jednakowych, szarych strojach, po chwili rozkwitają. Na naszych oczach scena wypełnia się tłumem przebierańców – zaprojektowane przez bardzo progresywny kolektyw Bracia kostiumy uosabiają całe szaleństwo tego projektu. Na pierwszy rzut oka piękne i wystawne, typowe operowe kostiumy, ujawniają szybko swój podejrzany status. Za duże lub za małe, niedopinające się lub zbyt obfite. Zbyt dosłowne, albo nadmiernie, nawet jak na operę bombastyczne. Ze szlachetnych tkanin, wykończone nieszlachetnie, lub ironicznie. Z naszytymi kościotrupami i pajęczynami, jest też wypchany kot. Na pierwszy rzut oka jesteśmy na czerwonym dywanie w Cannes, ale zaraz potem orientujemy się, że znaleźliśmy się w osobliwej galerii sztuki, wypełnionej tajemniczymi, intrygującymi rzeźbami, które są właśnie jak wspomniana już „obietnica złożona tym, którzy chcieliby być kimś innym”.

Obietnica niespełniona dodajmy, lub raczej spełniona inaczej. Sakralne karaoke nie przypomina żałobnej mszy Mozarta, także w warstwie wokalnej. To koncert życzeń, w którym spełniają się życzenia nie tyle widzów, ile wykonawców – lacrimosa zabrzmi lirycznie, dies irae dostojnie i groźnie. Będą jednak i wykonania zupełnie nieoczywiste – nowoczesne, jazzowe lub metalowe. A do tego balety z przyrządami ( w tej roli kije), recytowane komentarze, projekcje na ekranie, nawet mini poezje w konwencji rymów częstochowskich.

Requiem zdekonstruowane? Raczej jako arcydzieło w swej muzycznej formie doskonałe, niekwestionowane - poddane scenicznym testom wyporności. Testom oryginalnym, niosącym nie mały ładunek, nieco montypytonowskiego poczucia humoru i ciekawą refleksję o naturze i misji wykonawcy. Cezary Tomaszewski, reżyser, ale też performer i choreograf, po raz kolejny kwestionuje klasyczny gorset wykonawczej poprawności, tak typowy dla świata muzyki poważnej. Jeśli zdarza się Państwu odczuwać fałsz i obłudę filharmonicznej pompy – gorąco polecamy.

Justyna Nowicka


Premiera Karaoke sakralnego: MOZART Requiem już 23 maja o godzinie 18:00, kolejne odsłony 24, 25 i 27 maja o 21:00.

CAPELLA CRACOVIENSIS
Michalina Bienkiewicz Dorota Dwojak-Tlałka Jolanta Kowalska-Pawlikowska Marzena Lubaszka Magdalena Łukawska Helena Poczykowska Antonina Ruda Matylda Staśto-Kotuła Łukasz Dulewicz Maciej Drużkowski Szczepan Kosior Piotr Szewczyk Sebastian Szumski

Cezary Tomaszewski koncept i reżyseria
Agnieszka Jakimiak dramaturgia
BRACIA Agnieszka Klepacka Maciek Chorąży kostiumy & obiekty
Ada Bystrzycka | Multiscena światło
Paweł Weremiuk projekcje
Piotr Augustyniak dźwięk
Agnieszka Kopieniak Antonina Ruda produkcja
Wyślij opinię na temat artykułu

Najnowsze

Skontaktuj się z Radiem Kraków - czekamy na opinie naszych Słuchaczy

Pod każdym materiałem na naszej stronie dostępny jest przycisk, dzięki któremu możecie Państwo wysyłać maile z opiniami. Wszystkie będą skrupulatnie czytane i nie pozostaną bez reakcji.

Opinie można wysyłać też bezpośrednio na adres [email protected]

Zapraszamy również do kontaktu z nami poprzez SMS - 4080, telefonicznie (12 200 33 33 – antena,12 630 60 00 – recepcja), a także na nasz profil na  Facebooku  oraz  Twitterze

Kontakt

Sekretariat Zarządu

12 630 61 01

Wyślij wiadomość

Dodaj pliki

Wyślij opinię