Olivier Truc
"Ostatni Lapończyk"
Przełożyła Ewa Kaniowska
Czarna Owca 2014

Współczesna Laponia, styczeń, jasno robi się przez kilkanaście, potem kilkadziesiąt minut. W niewielkim norweskim  miasteczku Kautokeino dochodzi najpierw do kradzieży bezcennego, lapońskiego, szamańskiego bębna, a potem do morderstwa na hodowcy reniferów. Sprawę bada para policjantów, którzy na co dzień zatrudnieni sa w charakterze policji reniferów i zajmują się przede wszystkim rozstrzyganiem sporów miedzy hodowcami. On, to doświadczony policjant, miejscowy Lapończyk, ona to młoda funkcjonariuszka przeniesiona z południa, ale wychowana w twardych warunkach  norweskiego fiordu. Wkrótce okazuje się, że kradzież i morderstwo mogą mieć ze sobą związek, a sprawa zatacza coraz szersze kręgi i czasowe i geograficzne. Razem z bohaterami przenosimy się w siedemnasty wiek,  potem w czasy przed drugą wojną światową, kiedy po raz kolejny tereny na północy Europy stały się atrakcyjne dla geologów. Policjanci pokonują setki kilometrów między trzema państwami Norwegią, Szwecją i Finlandią, szukają śladów, śledzą historię geologicznych odkryć i tożsamościowych problemów Lapończyków.

Niezwykle sugestywnie opisana historia. Wiatr, mróz i śnieg i bezkresne bezludne tereny. Facynująca historia i mroźna egzotyka. Kraj uznawany za najlepsze miejsce do życia i problemy, które od Oslo dzielą nie tylko tysiące kilometrów. Na mapę zaglądamy z niedowierzaniem wielokrotnie w czasie lektury.

Olivier Truc, francuski dziennikarz; od 1994 roku mieszka w Sztokholmie jako korespondent „Le Monde” i „Le Point”. Specjalizuje się w polityce i ekonomii, kręci też filmy dokumentalne dla telewizji. Wydał wcześniej dwie książki z reportażami."Ostatni Lapończyk"to jego pierwsza powieść.