W Kole kultury o lwowskim modernizmie debatują: Andrzej Szczerski, kurator wystawy, dyrektor MNK do spraw naukowych, Żanna Komar z Międzynarodowego Centrum Kultury, współkuratorka krakowskiej wystawy, Weronika Drohobycka-Grzesiak, doktorantka w Instytucie Historii Sztuki UJ. Wernisaż wystawy w MCK w listopadzie tego roku.

Co wydarzyło się we Lwowie 24 czerwca 1937 roku? Właściwie nic szczególnego, ale właśnie tę datę z kalendarza, bez większego znaczenia dla historii miasta, wybrali twórcy wystawy „Lwów 24 czerwca 1937. Miasto, architektura, modernizm”, by opowiedzieć o lwowskiej architekturze z perspektywy zwyczajnego życia mieszkańców miasta. Wystawę będzie można oglądać od 30 listopada w Międzynarodowym Centrum Kultury.
W pierwszej odsłonie wystawa organizowana jest w ramach programu architektonicznego ESK Wrocław 2016. To pierwsza tak duża prezentacja osiągnięć lwowskich architektów, które pokazane zostaną na tle innych dziedzin życia kulturalnego w mieście, za pośrednictwem planów, makiet architektonicznych, fotografii, dzieł sztuki, plakatów, pocztówek i filmów. Opracowana w oparciu o kolekcje publiczne i prywatne z Polski i Ukrainy jest różnorodnym portretem modernistycznego miasta i podkreśla rolę Lwowa jako centrum nowoczesności w czasach Drugiej Rzeczypospolitej.

To okres działalności różnych stowarzyszeń i twórców, stanowiący o dynamice życia kulturalnego miasta, jak grupa „Artes”, lwowscy fotograficy, projektanci plakatów, twórcy lwowskiej szkoły matematycznej, środowiska uniwersyteckie i politechniczne, filmowcy, radiowcy i inni.Z miastem związali się m.in. tacy architekci jak Tadeusz Teodorowicz-Todorowski, czy Tadeusz Obmiński. Dzięki nim powstało wiele modernistycznych budynków we Lwowie. Architekci projektowali prywatne wille, kamienice, gmachy użyteczności publicznej, w tym siedzibę lwowskiego radia, tereny sportowe, pawilony wstawiennicze.

Wystawie towarzyszy obszerny katalog, zawierający eseje badaczy z Polski i Ukrainy i mnóstwo ilustracji.

 

 

 

jn/mat. prasowe