Historia wawelskiego zbioru rozpoczęła się w roku 1966, kiedy Zamek otrzymał w darze od Tadeusza Wierzejskiego ponad 150 miśnieńskich wyrobów. Od tego czasu kolekcję tę rozbudowywano ze szczególną dbałością o zachowanie jej wysokiego poziomu artystycznego. Przez kolejne półwiecze, dzięki zakupom i darom, udało się podwoić zbiór, szczycący się znaczną liczbą okazów z wczesnego, najwspanialszego okresu saskiej manufaktury, funkcjonującej nieprzerwanie od ponad trzech stuleci.

Układ przedmiotów na wystawie urządzonej w trzech salach skrzydła zachodniego został podporządkowany tematyce bądź technice zdobień, co umożliwia zapoznanie się z najważniejszymi kierunkami produkcji wytwórni założonej w roku 1710 przez Augusta II Mocnego, króla Polski i elektora Saksonii. W ekspozycji położono nacisk na pokazanie obiektów z wielu stron, umożliwiając obejrzenie malowanych na odwrociach znaków – stosowanych od roku 1723 błękitnych mieczy, nawiązujących do mieczy elektorskich w herbie Saksonii.

Prezentacja rozpoczyna się naczyniem z kamionki böttgerowskiej oraz przedmiotami z najwcześniejszej porcelany, zdobionymi dekoracją malarską jeszcze poza wytwórnią, głównie w warsztatach augsburskich złotników. Wyjątkowym kunsztem wyróżniają się obiekty z lat 20. i 30. wieku XVIII: malowane już w miśnieńskiej pracowni Johanna Gregoriusa Höroldta, zdobione są zarówno scenami chinoiseries, jak i dekoracją o tematyce europejskiej.
Kilka eksponowanych zabytków pochodzi z drezdeńskiego pałacu Augusta II, zwanego Pałacem Japońskim, którego wyposażenie zgodnie z życzeniem króla miało się składać wyłącznie z porcelany. Bogaty królewski zbiór wschodniej ceramiki był powiększany o naczynia na nich wzorowane, wykonywane w należącej do władcy manufakturze. Przedmioty te, malowane według wzorów dalekowschodnich w stylu Kakiemona, charakteryzują się świetlistymi barwami emalii i elegancką kompozycją motywów dekoracyjnych.  

Do najcenniejszych okazów prezentowanych na wystawie należą słynne barokowe zastawy zdobione herbami, wykonane dla Aleksandra Józefa Sułkowskiego oraz Henryka Brühla, pierwszych ministrów króla Augusta III. Heraldyczną dekorację nosi też wyjątkowe polonikum – naczynia z serwisu podarowanego przez tego monarchę francuskiej królowej Marii Leszczyńskiej, a także malowany w kwiaty serwis biskupa warmińskiego Adama Stanisława Götzendorf-Grabowskiego.
O wybitnych umiejętnościach miśnieńskich artystów świadczą przedmioty zdobione plastycznymi nakładkami, naczynia w kształcie zwierząt oraz dekoracyjne figurki, dawniej używane do dekoracji stołów. Datowane na rok 1744 wielopostaciowe Ukrzyżowanie Chrystusa autorstwa wybitnego rzeźbiarza Johanna Joachima Kaendlera jest jednym z najcenniejszym obiektów w zbiorach wawelskich.
W stałych ekspozycjach Zamku porcelana eksponowana jest jako element dekoracji wnętrz.

Scenariusz i opieka kuratorska: Dorota Gabryś – Dział Ceramiki i Szkła
Projekt plastyczny i nadzór autorski: Rafał Bartkowicz


jn/mat.prasowe