Ojcowie i pisarze kościoła okresu patrystycznego, wypowiadając się na temat chrześcijańskiego pojmowania śmierci, wychodzili od powszechnego postrzegania jej fenomenu. Podkreślali, że życie każdego człowieka jest drogą wiodącą do śmierci oraz że śmierć jest wpisana w strukturę ludzkiego istnienia. To podstawowe doświadczenie śmierci było teologicznie rozważane przez autorów wczesnochrześcijańskich przy wykorzystaniu wcześniejszej refleksji biblijnej i filozoficznej. Czy w tradycji benedyktyńskiej śmierć Chrystusa zajmuje ważne miejsce?