Liście ma zielone, skórzaste duże, głęboko powcinane i z dziurami (liście młodych roślin nie mają wcięć i dziur, ale im starsze, tym wcięcia są głębsze), o kształcie sercowatym. Starsze egzemplarze dodatkowo mają długie, zwisające korzenie powietrzne, których nie wolno odcinać! Rzadko zdarza się, że kwitną. Ich kwiatostan ma kształt kolby otoczonej dużą białą pochwą. Po przekwitnięciu tworzą się pachnące, stożkowate owoce, które po dojrzeniu są jadalne, mają smak podobny do smaku ananasa, ale mogą powodować podrażnienia błony śluzowej, dlatego lepiej ich nie spożywać.

Monstera  nie ma wysokich wymagań, jest łatwa w uprawie i bardzo dobrze znosi warunki panujące w mieszkaniu. Stanowisko dla monstery powinno być jasne do półcienistego, ale nie znosi bezpośredniego nasłonecznienia, zwłaszcza latem. Zbyt silne słońce powoduje przypalenia liści, więc niestety nie powinna być wystawiana na zewnątrz. Ustawiona w miejscu zbyt ciemnym ma liście małe i bez wcięć.

Najlepsza temperatura dla monstery to 18–22 st. C, ale równie dobrze zniesie niższą temperaturę (15 st.C), choć jej wzrost wtedy będzie powolniejszy. Temperatura zbyt niska powoduje powstawanie na liściach ciemnych plam, a przy tym są wrażliwe na przeciągi.

Monstera lubi stałą, umiarkowaną wilgotność podłoża – nie lubi nadmiaru wody w podłożu, ale równie źle znosi przesuszanie bryły korzeniowej. Latem należy podlewać ją obficie raz-dwa razy w tygodniu, zimą – rzadziej. Będzie się dobrze czuła w powietrzu wilgotnym, lubi spryskiwanie liści (odwapnioną wodą) i czyste liście (przecierać kurz wilgotną szmatką). Raz na dwa miesiące można użyć środka nabłyszczającego. 

Monsterę nawozi się co dwa tygodnie od marca do sierpnia. Najlepszy termin do przesadzania to marzec–kwiecień (zanim roślina zacznie wypuszczać nowe liście) – małe rośliny przesadzamy co roku, starsze co 2–3 lata (u dużych, rozrośniętych egzemplarzy wymienia się wierzchnią warstwę ziemi w donicy). 

 

 


Anna Łoś i Barbara Błaszczyk