Malarstwo Iwony Fischer Zuziak często jest " wspomnieniem, tęsknotą, nadzieją - pisze o nim historyczka sztuki Małgorzta Wrzesniak - ale także jest " próbą poukładania świata od nowa. Świata wypelnionego tłumem ludzi, których nie poznamy i których nie zrozumiemy, nie wiemy bowiem nawet skąd przychodzą i dokąd idą. Swiata, który rozsypał się na miliony Odłamków, które już do siebie nie pasują. Świata, w którym nieistniejące stanie się rzeczywistym. Świata wyobraźni, po którym buszują zielone ludziki ... to tutaj kryje się Iwona, puszczając oko, okłamuje nas, mami barwami, wesołymi spacerowiczami, usmiechniętym Pinokiem, który ugania się za latawcem. Kto da się "zwieść" tym zabiegom - PRAWDY nie zobaczy. Nie dostrzeże, kim jest Iwona jak i nie zobaczy, kim są postaci, które maluje ...." (ze wstępu do "Twórczość od końca. Iwona Fischer Zuziak" Wtdawnictwo PK 2017)
Ostatnia wystawa artystki prezentowana była w Pałacu Sztuki od 23 marca – 6 kwietnia 2017 roku