"Jan Ciechanowski ekonomista, absolwent uniwersyteu w Birmingham należał do najzdolniejszych i najbardziej doświadczonych polskich dyplomatów. Karierę w polityce zagranicznej rozpoczął po zakończeniu Wielkiej Wojny [...] W 1919 roku został skierowany do Londynu, gdzie objął stanowisko radcy Poselstwa RP. Pracował tam do 1925 roku, kiedy to awansował na ministra pełnomocnego i posła nadzwyczajnego w Stanach Zjednoczonych [...] podczas misji starał się politycznie i społecznie aktywizować Polonię w USA i trzeba przyznać, że odniósł na tym polu pewien sukces. Na stanowisku pozostał do 1929 roku, po czym powrócił do kraju, gdzie znalazł zatrudnienie w strukturach MSZ, nastepnie zas po śmierci ojca, zajął się zarządzaniem rodzinną firmą. W rządzie generała Sikorskiego we Francji, a potem w Wielkiej Brytani, Ciechanowski piastował stanowisko dyrektora generalengo w MSZ. Biorąc pod uwagę jego doskonałą znajomość realiów amerykańskich, nie było specjalnym zaskoczeniem, że premier generał Sikorski mianował go ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Waszyngtownie, co nastapiło w lutym 1941 roku. [...] Trzeba podkreślić, że z punktu widzenia realizacji zasadniczych celów polskiej polityki zagranicznej w dobie wojennej placówka waszyngtońska - obok londyńskiej - należala zdecydowanie do najważniejszych punktów. Ciechanowski poleciał za ocean z żoną i dwójką młodszych dzieci. 5 lipca 1945 roku zakończył jednak służbę, gdyz uznał, że nie może być przedstawicielem nowych, wyłonionych po konferencji jałtanskiej władz w Warszawie - tymczasowego Rządu Jedności Narodowej, zdominowanego przez komunistów i kontrolowanego przez Moskwę. Pozostał w Ameryce, gdzie dożył sędziwego wieku. Zmarł w Waszyngtonie w 1973 roku.
W 1947 roku opublikował w Nowym Jorku wspomnienia pt. Defeat in Victory ( Przegrani zwycięzcy). Tytuł doskonale oddaje czas, w którym ambasadorowi przyszło reprezentować interesy RP ... "
( Fragment wstępu autorstwa Andrzeja Chwalby do pierwszego polskiego wydania wspomnień Jana Ciechanowskiego "Przegrani zywcięzcy" . Wydawnictwo Literackie 2017)