Kadr z filmu "Ojciec", mat. prasowe
Film otwiera scena pochówku starszej kobiety. Wśród żałobników szybko rozpoznajemy jej zdenerwowanego męża Vasila. Irytacja krewkiego mężczyzny wzmaga się z chwilą, gdy syn mimo jego próśb nie chce zrobić pamiątkowych zdjęć trumny z ciałem nieboszczki. To pierwsza spośród wielu scysji pomiędzy bohaterami.
Po pogrzebie matki Pavel najchętniej wróciłby do swoich codziennych obowiązków i ciężarnej żony. Zwłaszcza że w towarzystwie ojca nie czuje się zbyt komfortowo. Ten ma jednak zupełnie inne plany, związane z przekonaniem, że zmarła kobieta próbuje się z nim skontaktować zza grobu. W rozwiązaniu zagadki pomóc ma wizyta u znanego lokalnego medium. Chcąc nie chcąc, Pavel wplątany zostaje w zaplanowaną przez ojca intrygę, która pozwoli przewartościować ich napięte relacje.
Reżyserski duet Kristina Grozeva i Petar Valchanov przenosi na chwilę akcenty z kluczowego w ich poprzednich filmach społecznego kontekstu na dynamiczne relacje, jakie tworzą się między bohaterami. Mówią o kruchości, a może sile rodzinnych więzów, jednostkowym podejściu do żałoby, wreszcie o absurdach, jakie czekają na ojca i syna. Kameralne, intymne, ciepłe kino. /opis dystrybutora/
Kristina Grozeva i Petar Valchanov – pochodzący z Sofii duet scenarzystów, reżyserów oraz producentów. Poznali się w Państwowej Akademii Filmowej i Teatralnej i od tego czasu zaczęli współpracę. W 2009 roku powołali do życia własną firmę producencką Abraxas Film. Ich celem była produkcja pełno- i krótkometrażowych fabuł, ale też dokumentów, których podstawę stanowić będą wyraziści bohaterowie oraz intrygujące historie. Ich wspólnym reżyserskim debiutem był krótkometrażowy „Skok” w 2012 roku, pierwszy w historii bułgarski film nominowany do Europejskiej Nagrody Filmowej. Zrealizowane za niewielkie pieniądze pełnometrażowe „Lekcja” oraz „Sława” zdobyły wiele nagród, m.in. w San Sebastián, Locarno, Göteborgu, Tokio czy Warszawie. W efekcie były to dwa najczęściej doceniane na świecie bułgarskie filmy w XXI wieku. To dwie części trylogii, nazwanej przez twórców „Newspaper Clippings Trilogy”. Inspirowane są one artykułami prasowymi, które ukazują absurd życia w postkomunistycznej Bułgarii. Aktualnie pracują nad ostatnią częścią „Triumph”.
Filmografia:
Kristina Grozeva
2019 Ojciec / Bashtata
2016 Sława / Glory
2014 Lekcja / Urok
2013 Reki bez mostove (dok.)
2012 Skok (kr.m.)
2010 Avariyno katzane
2009 Gap (kr.m.)
2008 Ptitzi bozhii (kr.m.)
2006 Igra (kr.m.)
2005 Poslednata pastrika (kr.m.)
2004 Toshka i Toshko (kr.m.)
Petar Valchanov
2019 Ojciec / Bashtata
2018 8 Minutes and 19 Seconds
2016 Sława / Glory
2016 Stolen Life (serial TV)
2014 Lekcja / Urok
2013 Reki bez mostove (dok.)
2013 Darvoto na jivota (serial TV)
2012 Skok (kr.m.)
2012 Kade e Magi (serial TV)
2012 Kantora Mitrani (serial TV)
2011 Domashen Arest (serial TV)
2010–2011 Stuklen dom (serial TV)
2010 Avariyno katzane
2008 Semenya terapiye (kr.m.)
2005 Uloveni (kr.m.)
2004 Vazkresenie (kr.m.)
